Termin ziele dziurawca obejmuje szeroką gamę gatunków, w tym odmiany łatwe do sadzenia w ogrodzie. Przedstawiamy najważniejsze gatunki dziurawca, ich właściwości i wymagania.
W naszych szerokościach geograficznych można uprawiać wiele gatunków dziurawca. Pomiędzy roślinami podobnymi do poduszek lub rosnącymi w pozycji pionowej można znaleźć odpowiedni gatunek lub odmianę dla każdej przestrzeni do sadzenia. Więcej o ziele dziurawca, jego uprawie, pielęgnacji i stosowaniu dowiesz się z naszego specjalnego artykułu. Zioła dziurawca to rośliny zielne, wieloletnie. Zwykle mają owalne, okrągłe liście z widocznymi przezroczystymi i ciemnymi gruczołami. Kwiaty dziurawca są żółte i przyciągają liczne zapylacze w miesiącach letnich.
Gatunki dziurawca: Ile jest tam gatunków?
Zróżnicowany rodzaj dziurawca zwyczajnego (Hypericum) składa się z około 500 gatunków, które występują na całym świecie. Następujące gatunki są dla nas rodzime lub mogą być sadzone jako byliny ozdobne.
Najważniejsze rodzaje i odmiany dziurawca
Różne rodzaje dziurawca różnią się głównie wysokością wzrostu oraz wielkością kwiatów i liści. Niektóre gatunki tworzą owoce o jasnych kolorach lub są wiecznie zielone, inne są nagie zimą i bez ozdobnych dekoracji owocowych.
Owłosione ziele dziurawca
Owłosiona dziurawiec zwyczajny (Hypericum hirsutum), jak sama nazwa wskazuje, ma włochatą łodygę. Ponadto liście nie mają na brzegach czarnych kropek. Bylina osiąga wysokość wzrostu do 100 cm. Liście owalne do lancetowatych są obustronnie owłosione. Od czerwca pojawiają się jasnożółte kwiaty, które osiadają razem w kilku częściowych kwiatostanach. Owłosione ziele dziurawca woli rozwijać się na wapiennej, bogatej w składniki odżywcze, świeżej, ale nigdy mokrej glebie.
Górskie ziele dziurawca
Górskie ziele dziurawca (Hypericum montanum) jest również znane jako Berg-Hartheu i występuje w Europie po Syberięrozpowszechniony. W zależności od lokalizacji bylina wielopędowa osiąga wysokość od 30 do 80 cm. Preferuje miejsca suche i ciepłe, wapienne i bogate w składniki odżywcze, o pH od neutralnego do zasadowego i występuje w Alpach na wysokości do 1300 metrów. Złotożółte kwiaty są zebrane na końcu w grupy i pojawiają się między czerwcem a sierpniem. Owoce torebkowe pojawiają się jesienią i długo utrzymują się na krzaku.
Blood dziurawca
Krew Dziurawiec zwyczajny (Hypericum androsaemum), zwany także krwią człowieka, jest szeroko rozpowszechniony w Europie i Azji Mniejszej. Rośnie pionowo, ma delikatne, niebiesko-zielone liście i osiąga wysokość od 50 do 90 cm. Między czerwcem a październikiem krew mężczyzny kwitnie na słoneczno-żółty kolor i jesienią tworzy czerwonobrązowe owoce w postaci torebek. Odmiana „Orange Flair” tworzy przyciągające wzrok pomarańczowo-czerwone jagody, które doskonale nadają się na bukiety. Ziele dziurawca zwyczajnego w większości liściaste może utrzymywać liście w łagodne zimy aż do wiosny. Idealne miejsce jest słoneczne lub półcieniste na dobrze przepuszczalnej, bogatej w próchnicę glebie.
Ziele dziurawca
Prawdziwe ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) jest rodzimą dziką rośliną i jest również znane jako dziurawiec zwyczajny lub cętkowany Hartheu. Nazwa ta nawiązuje do wyraźnie widocznych przezroczystych gruczołów łojowych na spodzie liścia. Ziele dziurawca rośnie sztywno do wysokości 70 cm i kwitnie na żółto od czerwca do sierpnia. Preferuje gleby ogrodowe umiarkowanie suche do umiarkowanie świeże, próchniczne o odczynie obojętnym do lekko zasadowego. Gatunek ten stosowany jest w ziołolecznictwie i farmacji przeciw nastrojom depresyjnym, ale także ze względu na właściwości pielęgnacyjne. Wśród odmian jest na przykład 'Miracle Blossom', który po jesiennym kwitnieniu wydaje liczne owoce w kolorze od jasnoróżowego do czerwonego.
Ziele dziurawca plamiste
Dziurawiec plamisty (Hypericum maculatum) lub dziurawiec perforowany to rodzima dzika roślina i woli rosnąć w kwaśnych miejscach. Preferuje stanowiska słoneczne na glebach umiarkowanie suchych do wilgotnych. Sztywno wyprostowana bylina może osiągnąć wysokość od 30 do 60 cm. Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa do sierpnia. Małe, jasnożółte płatki wydają się być mocno perforowane – są togruczoły tłuszczowe. W przeciwieństwie do innych dziurawca, łodyga dziurawca zwyczajnego ma kwadratowy kształt.
Skrzydlate ziele dziurawca
Skrzydlate ziele dziurawca (Hypericum tetrapterum) jest również potocznie określane jako skrzydlate ziele dziurawca lub skrzydlaty Hartheu. Ta kochająca wodę roślina wieloletnia preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych na glebie wilgotnej lub bagiennej o odczynie kwaśnym do obojętnego. Można go więc dobrze sadzić również na brzegu stawu w strefie nadbrzeżnej. Czerwonawa łodyga jest uskrzydlona z czterech stron, stąd nazwa. Ziele dziurawca rośnie do około 50 cm wysokości i 40 cm szerokości i tworzy rozłogi.
Dziurawiec wielkokwiatowy
Dziurawiec wielkokwiatowy lub wielkokwiatowy (Hypericum x patulum) jest jednym z najwyższych gatunków św. Dziurawiec. Osiąga wysokość wzrostu od 100 do 120 cm i szerokość do 150 cm. Gatunek pochodzi z Chin i może wytrzymać temperatury do -15 °C. Rośnie zwisające i półkuliste. Kwiaty o wielkości od 3 do 4 cm, złotożółte, kwitną między czerwcem a wrześniem. Ziele dziurawca 'Hidcote' to odmiana kwitnąca, mało wrażliwa na mróz. Dlatego nie należy go przycinać jesienią, aby ani woda, ani zimno nie wpływały na roślinę. Martwe części roślin nadziemnych są wycinane dopiero wiosną.
Święte ziele dziurawca
Wysokie ziele dziurawca (Hypericum moserianum) preferuje świeżą lub wilgotną glebę ogrodową na stanowiskach słonecznych lub częściowo zacienionych. Osiąga wysokość od 40 do 80 cm i kwitnie od czerwca do października. Kwiaty w kształcie miseczek prawie nigdy nie wydają owoców. Ziele dziurawca jest zwykle wiecznie zielone i dlatego jest również ozdobą zimą.Odmiana 'Tricolor' ma atrakcyjne, wyraźnie białe i różowo zakończone liście. Dorasta do około 80 cm wysokości i często tak samo szeroko.
Kanada Dziurawiec
Kanada Dziurawiec (Hypericum kalmianum) jest również znany jako ziele dziurawca. Pochodzi z Kanady i północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych jako dzika roślina. Prawie zimozielony krzew osiąga wysokość od 60 do 100 cm i często jest szerszy niż wysoki. Dość mały, w kształcie misy,bladożółte kwiaty pojawiają się obficie między lipcem a wrześniem. Uderzają wąskie, lancetowate do liniowych liście i ozdobne torebki owocowe od jesieni. Odmiana 'Gemo' początkowo rośnie sztywno, wyprostowana, a z wiekiem staje się szeroko krzaczasta. Niewymagający, mały krzew rośnie na każdej świeżej lub wilgotnej, dobrze osuszonej, bogatej w próchnicę glebie o odczynie od lekko kwaśnego do kwaśnego.
Calyx Dziurawiec
Kieł lub dywan Dziurawiec zwyczajny (Hypericum calycinum) pochodzi z Europy Południowo-Wschodniej i rośnie dziko aż do Turcji. Na wysokości około 20 do 25 cm półkrzew, który przedziera się przez pędy przyziemne, tworzy owalne, naprzeciwległe i zimozielone liście. Sadzone w grupach, to ziele dziurawca nadaje się jako roślina okrywowa. Złotożółte kwiaty o wielkości około 7 cm pojawiają się między lipcem a wrześniem. Idealne miejsce dla tego wiecznie zielonego dziurawca jest półcieniste do słonecznego na suchej lub świeżej, bogatej w próchnicę glebie pod drzewami lub na skraju lasu.
Dziurawiec
Poduszka Dziurawiec zwyczajny (Hypericum polyphyllum) rozprzestrzenia się jak grudki i poduszki. Dorasta do wysokości około 15 do 20 cm i ma niebieskozielone, drobne listki. Szczytowe, miseczkowate, jasnożółte kwiaty pojawiają się między czerwcem a sierpniem. Kilka roślin tego gatunku można sadzić razem, aby przykryć ziemię. Poduszeczka ziele dziurawca preferuje raczej suche, przepuszczalne i słoneczne stanowiska. Szczególnie wielkokwiatowym wyborem jest odmiana dziurawca zwyczajnego 'Grandiflorum'.
Piękne ziele dziurawca
Piękne ziele dziurawca (Hypericum pulchrum) lub wrzosiec Dziurawiec zwyczajny jest rodzimą dziką rośliną, która jest szeroko rozpowszechniona w górach Europy Środkowej po południowe Włochy i może dorastają do wysokości około 30 do 80 cm. Tworzy kilka szypułek z otaczającymi, prawie trójkątnymi, grubymi liśćmi, od spodu szarozielonymi. Małe, złotożółte kwiaty pojawiają się między czerwcem a lipcem. Piękne ziele dziurawca unika wapna i dlatego preferuje kwaśne gleby na wrzosowiskach lub na obrzeżach lasów. Jest w pełni wytrzymały i występuje na wysokościach powyżej 1000 metrów.
Lemon Dziurawiec
Lemon Dziurawiec zwyczajny (Hypericum hircinum) nadaje się jako roślina herbaciana, ponieważ młode liście i kwiaty mają przyjemny zapach cytrusów i kamfory. Inną nazwą Hypericum hircinum jest wilcze ziele. Gatunek pierwotnie pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, ale jest całkowicie odporny na temperatury poniżej -23°C. Bylina o średniej wysokości od 50 do 80 cm i czerwonych pędach rośnie w kępach i kwitnie na jasnożółto między lipcem a wrześniem. Wyraźne, kuliste, czerwonawe owoce tworzą jesienią. Idealne miejsce dla pachnącej rośliny to przepuszczalna, świeża lub wilgotna gleba w miejscu słonecznym lub półcienistym. Odmiana 'Loke', która osiąga wysokość do 100 cm, jest szczególnie efektowna ze względu na czerwonawe pędy, pąki i ubarwienie liści. Jesienią uwagę wszystkich przyciągają wyraziste czerwono-brązowe owoce.
Dwarf dziurawca
Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum olympicum) jest mieszkańcem ogrodów skalnych i rozwija się na suchej, ubogiej glebie w pełnym słońcu. Bylina znana jest od XVIII wieku i rośnie półkulista i poduszkowata. Osiąga wysokość od 20 do 30 cm, ma zielone, lancetowate, drobne liście i kwiaty między czerwcem a lipcem. Niewielkie, złotożółte kwiaty są ułożone w baldachy i po zapyleniu tworzą niepozorne, przypominające torebki owoce. Zimą roślina wieloletnia zagłębia się w korzenie i na wiosnę świeżo kiełkuje.
Wiele roślin leczniczych można również sadzić i uprawiać na naszych szerokościach geograficznych. Przedstawiamy 10 najlepszych roślin leczniczych z własnego ogrodu oraz podpowiadamy ich działanie i zastosowanie.