Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Rabarbar można bardzo łatwo konserwować, na przykład zamrażając lub gotując. Zebraliśmy dla Ciebie nasze wskazówki.
Rabarbar (Rheum rhabarbarum) smakuje pysznie w wielu odmianach i można go również konserwować za pomocą kilku wskazówek. Świeżo zebrane łodygi rabarbaru można przechowywać do tygodnia, ale z wiekiem obieranie staje się coraz trudniejsze. Owinięte w wilgotne ręczniki kuchenne i umieszczone w lodówce łodygi rabarbaru wytrzymają do dwóch tygodni. Niemniej jednak wskazane jest, aby zebrać tylko tyle, ile aktualnie potrzebujesz. To chroni siłę twojej rośliny rabarbaru.
Wskazówka profesjonalisty: Pamiętaj, aby usunąć liście rabarbaru, które i tak są trujące. Jeśli liście nie zostaną usunięte, łodygi rabarbaru niepotrzebnie tracą wodę i szybko stają się wiotkie.
Konserwowanie rabarbaru
Jeśli stracisz apetyt na świeży rabarbar w sezonie rabarbarowym, istnieją sposoby na jego konserwację. Zebraliśmy wszystko, co musisz wiedzieć o zamrażaniu i konserwowaniu rabarbaru, abyś mógł jak najdłużej cieszyć się smacznymi zbiorami rabarbaru. Na końcu artykułu dzielimy się również kilkoma wskazówkami dotyczącymi kwasu szczawiowego w rabarbarze.
Zamroź rabarbar
Rabarbar można zamrozić w zaledwie kilku krokach. Łodygi dobrze umyj wodą i obierz rabarbar. Następnie wskazane jest pocięcie patyczków na mniejsze kawałki i umieszczenie ich w odpowiednim pojemniku do zamrażarki. Dzięki temu możesz nadal cieszyć się zbiorami rabarbaru w dowolnym momencie. Zamrożone kawałki nadają się szczególnie do późniejszego przetworzenia na kompoty lub ciasta. Jednakże, jeśli mrożony rabarbar ma być użyty w cieście, ważne jest, aby rabarbar został najpierw całkowicie rozmrożony i odsączony.
Podsumowanie zamrażania rabarbaru:
- Dokładnie umyj rabarbar
- Obierz rabarbar i pokrój na kawałki
- Odpowiedni pojemnik do zamrażarkiwybierz
Konserwowanie rabarbaru
Jeśli nie możesz przetworzyć rabarbaru na czas lub chcesz zachować go na później, możesz go ugotować. Kompot lub dżem rabarbarowy jest szczególnie doskonały w połączeniu z truskawkami lub malinami.
Przed zakonserwowaniem umyj i obierz rabarbar i pokrój w plastry o szerokości około centymetra. Przed gotowaniem rabarbar należy zblanszować. W zależności od wielkości kawałka włożyć go do wrzącej wody na maksymalnie 30 sekund, aby zmniejszyć zawartość kwasu szczawiowego. Nie należy używać tej wody do późniejszego konserwowania. Rabarbar można ugotować na dwa sposoby: tylko w wodzie lub jako słodką alternatywę z cukrem i bez wody. W pierwszym wariancie potrzeba od trzech do czterech części rabarbaru na jedną część wody. Jeśli wolisz słodszą alternatywę, posyp rabarbar odrobiną cukru i pozostaw na pół godziny. Umożliwi to wydostanie się soku i posłuży jako płyn do gotowania.
W obu wariantach rabarbar można uszlachetnić imbirem, sokiem z cytryny, wanilią lub cynamonem, w zależności od gustu. Teraz rabarbar jest gotowany tylko do pożądanej konsystencji, przy czym często wystarczy dziesięć minut. Po ugotowaniu jest jeszcze gorący napełniany do wysterylizowanych słoików, które są szczelnie zamknięte. Umieść słoiki na pokrywkach, aż całkowicie ostygną. Ugotowany rabarbar przetrzyma kilka miesięcy w ciemnym miejscu. Po otwarciu słoików upewnij się, że słyszysz typowy dźwięk trzaskania.
Podsumowanie gotowania rabarbaru:
- Umyj rabarbar i pokrój w plasterki o szerokości centymetra
- Kawałki rabarbaru sparzyć we wrzącej wodzie przez maksymalnie 30 sekund
- Rabarbar można ugotować w wodzie lub w cukrze
- Jeśli chcesz tylko ugotować go w wodzie, potrzebujesz trzech do czterech części rabarbaru na jedną część wody
- Aby ugotować rabarbar w cukrze, posyp zblanszowane kawałki odrobiną cukru i odstaw na pół godziny, aby płyn spłynął
- Ugotuj rabarbar do pożądanej konsystencji i przelej do wysterylizowanych słoików i umieść na wieczku do ostygnięcia
- Gotowany rabarbar można łatwo przechowywać w słoiku w ciemnym miejscu przez kilkamiesiące
Ważne: Podczas przetwarzania rabarbaru ważne jest, aby upewnić się, że rabarbar nie jest umieszczany w aluminiowych pojemnikach lub gotowany i nie jest przykryty folią aluminiową. Kwas zawarty w rabarbarze atakuje aluminium i uwalnia niebezpieczne substancje!
Rozkoszuj się rabarbarem
Pałki rabarbarowe zawierają dużo witaminy C i świetnie smakują w deserach, ciastach, sokach i dżemach. Z drugiej strony liście rabarbaru są trujące i nie wolno ich jeść.
Typowa płytka nazębna, którą odczuwa się po zjedzeniu rabarbaru, jest dowodem na kwas szczawiowy zawarty w rabarbarze. Ten kwas, który znajduje się również w szpinaku i boćwinie, upośledza wchłanianie żelaza w organizmie. Osoby cierpiące na niedobór żelaza nie powinny spożywać pokarmów z rabarbarem z innymi posiłkami lub bezpośrednio po nich. Osoby cierpiące na dnę moczanową, reumatyzm, zapalenie stawów lub nerki powinny ogólnie zachować ostrożność przy spożywaniu pokarmów zawierających kwas szczawiowy. Kwas szczawiowy w rabarbarze to połowa sukcesu, jeśli weźmiesz pod uwagę kilka wskazówek:
- Osoby z kamieniami nerkowymi lub pęcherza moczowego powinny generalnie unikać rabarbaru
- Kwas szczawiowy coraz częściej występuje w liściach i zewnętrznych warstwach rabarbaru; Dlatego liście należy obficie usuwać; łodygi rabarbaru należy zawsze obierać
- Odmiany rabarbaru, takie jak Elmsblitz lub Elmsjuwel, produkują niewiele kwasu szczawiowego, dlatego są bardzo popularne w ogrodach prywatnych
- Rabarbar dobrze komponuje się z produktami mlecznymi i można go jeść; zawarty wapń wiąże się z kwasem szczawiowym, tworząc szczawian wapnia, a następnie jest wydalany przez organizm
Więcej informacji o odmianach rabarbaru z mniejszą zawartością kwasu szczawiowego znajdziesz w naszym specjalnym artykule.