Koper to wypróbowane i przetestowane zioło w kuchni, a nawet ma właściwości lecznicze. Tutaj dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć - od uprawy po użytkowanie.

Koper
Pomimo filigranowego wyglądu koperek ma wspaniały, intensywny aromat

Dill (Anethum graveolens) należy do rodziny baldaszkowatych (Apiaceae). Co jest szczególnego w rodzaju kopru: Anethum graveolens jest jego jedynym gatunkiem, dlatego określa się go jako tak zwany rodzaj monotypowy. Koper dzieli się dalej na trzy pojedyncze taksony. Najbardziej znanym jest koperek ogrodowy (Anethum graveolens var. hortorum). Występuje głównie w ogrodach przydomowych oraz w uprawie komercyjnej. Dill ma długą historię ukierunkowanej uprawy. Pochodząca z Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu była uprawiana już w starożytnym Egipcie jako roślina przyprawowa o właściwościach leczniczych. Stamtąd trafił do Europy ponad 5000 lat temu i udowodniono, że jest używany do uszlachetniania potraw. Ale koperek nie tylko dobrze komponuje się z korniszonami i daniami rybnymi. Wreszcie koper pochodzi od islandzkiego „koper”, co dosłownie oznacza „ukoić”. Przedstawiamy filigranowe zioło - od "A" do siewu do "V" do użytku.

Wyhoduj własny koperek

Lokalizacja
W Twoim własnym ogrodzie koperek stoi w nasłonecznionym miejscu. Nie powinno być trwałego nasiąkania wodą. Dlatego też gleby gliniaste, które mają drenażowy procent piasku lub żwiru, są idealne do uprawy kopru. W uprawie komercyjnej koper jest również uprawiany w szklarni. Rośliny znajdują się zarówno w ziemi uprawnej, jak iw doniczkach. Możliwa jest nawet hodowla bezglebowa w tzw. systemach hydroponicznych. Decydując się na uprawę koperku w doniczce na taras lub balkon, należy wybrać odpowiednio wysoki pojemnik. Koper tworzy głęboko sięgający korzeń palowy. Ponadto roślina dorasta do 60 cm wysokości i ma odpowiednie zapotrzebowanie na wodę, zwłaszcza w doniczce. Aby ziele ogórka nie zwisało zbyt często i szybko głowy w ciepłe letnie dni, w doniczce znajduje się spora ilość substratuwskazane.

Sadzonka

Koper można uprawiać w pomieszczeniach od marca
Chociaż koperek jest tak zwanym lekkim kiełkującym, nasiona należy przykryć ziemią na zewnątrz. Zmniejsza to ryzyko unoszenia drobnych nasion przez wiatr. Sadzonka początkowo rozwija się bardzo wolno. Powoduje to stosunkowo duży wzrost chwastów w grządce. Na początku oznacza to staranne wybieranie tego, co tam nie pasuje. Roczne zioło samozasieje się in situ, jeśli pozwoli się mu zakwitnąć. Jednak lepiej jest zmieniać lokalizację co roku, ponieważ wielokrotna uprawa w tym samym miejscu zwiększa ryzyko typowych patogenów.
Szczegółowe instrukcje krok po kroku znajdziesz w naszym artykule Uprawa kopru: zioło ogórka z własnego ogrodu.

Podlewanie i nawożenie
Ogórecznik preferuje równomierne zaopatrzenie w wodę. Silnie zmienna wilgotność podłoża zwiększa prawdopodobieństwo porażenia przez grzyby korzeniowe. Dlatego szczególnie w upalne dni, gdy rośniemy w grządce, warto sięgnąć po konewkę. Jeśli chodzi o składniki odżywcze, koperek jest więcej niż łatwy w pielęgnacji, głównie ze względu na stosunkowo krótką żywotność. Przy uprawie na zagonach, przed siewem w zupełności wystarczy wymieszać z nawozem głównie organicznym, takim jak nasz uniwersalny nawóz organiczny Plantura. W uprawie doniczkowej wybierasz wysokiej jakości nawożone podłoże, takie jak nasza uniwersalna gleba organiczna Plantura, lub od czasu do czasu nawozisz wodę do nawadniania. Nadmierna podaż składników odżywczych doprowadziłaby jedynie do miękkich pędów i nadmiernego wzrostu. Z koperkiem mniej znaczy więcej.

Ochrona roślin
Koper jest również dotknięty chorobami i szkodnikami typowymi dla członków rodziny baldaszkowatych. Niektóre wirusy mogą prowadzić do zahamowania wzrostu. Szkodnikami zwierzęcymi są nicienie występujące w obszarze korzeni oraz mszyce i miniarka. Ale to przede wszystkim patogeny grzybowe powodują problemy dla ziela ogórka. Ze względu na tzw. chorobę zapiekaną, duże straty siewek odnotowuje się bezpośrednio po siewie. Połączenie kilku szkodliwych dla roślin grzybów powoduje, że delikatne rośliny nagle przewracają się. Niewiele można tutaj zrobić poza utrzymywaniem nasion równomiernie wilgotnych, ale suchych i wybieraniem dotkniętych roślin. Przedstawiciele rodzaju grzybów Fusarium mogą to zrobićPoluj na ziele przyprawowe w późniejszym czasie w kulturze. Ponieważ szkodniki te pozostają w glebie, lokalizacja kopru powinna zawsze zostać zmieniona w przyszłym roku, zwłaszcza w przypadku inwazji.

Odmiany kopru

Typ koperku (Anethum graveolens) jest nadal dzielony. Najbardziej znanym przedstawicielem jest odmiana Anethum graveolens var. hortorum, koperek ogrodowy. Istnieje również tak zwany koper polny (Anethum graveolens var graveolens) i podgatunek kopru indyjskiego (Anethum graveolens subsp.sowa), który różni się od kopru ogrodowego tylko mniej wyraźnym aromatem. Więcej informacji znajdziesz w naszym przeglądzie odmian.

Wśród szeregu szeroko uprawianego kopru ogrodowego na rynku jest kilka odmian. Przedstawiamy charakterystykę najważniejszych przedstawicieli:

  • Bukiet: Odmiana o drobnych liściach, która rośnie zwarty.
  • Dukat: Odmiana o zielonych liściach o silnym aromacie dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych.
  • Ella: kompaktowa odmiana rosnąca; można zasiać bezpośrednio do doniczki na taras i balkon.
  • Słoń: Szczególnie liściaste i późno kwitnące z długimi zbiorami.
  • Hercules: Szczególnie wydajny dzięki energicznemu wzrostowi i późnemu kwitnieniu.
  • Mammut: stara odmiana, która silnie rośnie i ma szczególnie silny aromat.
  • Sperli's Brevi: Odmiana liściasta o wyjątkowo dobrych właściwościach do uprawy w doniczkach.
  • Quadruplets: szybko rosnące; o uderzająco pięknych kwiatostanach, dzięki czemu nadaje się również jako roślina ozdobna i kwiat cięty.

Zbiór i przechowywanie koperku

Zbiór
Głównym celem podczas uprawy kopru są młode, świeże pędy. Dlatego należy ją zbierać przed kwitnieniem, które w naszych szerokościach geograficznych pojawia się od maja do października, w zależności od terminu siewu. Aby w dłuższej perspektywie móc uzyskać świeże zbiory, zaleca się siew w kilku przesuniętych w czasie blokach. Zbiór trwa od sześciu do maksymalnie dziewięciu tygodni. Dill to tak zwana roślina długodniowa. Oznacza to, że dni muszą trwać co najmniej określoną liczbę godzin, aby roślina uzyskała bodziec do produkcji kwiatów. Aby uniknąć zbyt wczesnego kwitnienia, zioło uprawia się głównie w cieplejszych regionach południa zimą i wczesną wiosną. W fazie wzrostu możesz już w razie potrzeby zbierać świeże zbiory. Następnie pędy o długości do 15 cm są po prostu odcinane. z dalawielkości 30 cm, sensowne jest zebranie całej rośliny i, jeśli to konieczne, przetworzenie jej w celu jej zachowania. Ale możesz też wypuścić kwitnienie kopru do produkcji nasion. Nawiasem mówiąc, nasiona mogą być również interesujące w użyciu.

Klasyka: koperek jest niezbędny do kiszenia ogórków

Kategoria:

Zioła