Seler występuje w różnych odmianach. Przedstawiamy je i pokazujemy, jak pokonać przeszkody w uprawie pikantnego zioła.
Seler (Apium graveolens) należy do rodziny baldaszkowatych (Apiaceae). W rodzaju selera występuje około trzydziestu różnych gatunków (Apium), ale w naszych ogrodach najczęściej występują trzy odmiany prawdziwych gatunków selera:
- selery (Apium graveolens rapaceum)
- Seler (Apium graveolens dulce)
- Seler (Apium graveolens secalinum)
Każda odmiana prawdziwego selera, od uprawy do zbioru, ma swoje własne cechy. W sumie jednak inspiruje w kuchni swoim wyrazistym smakiem i dlatego idealnie nadaje się do świeżych, obfitych gulaszy lub zup. Oryginalna dzika forma prawdziwego selera jest rozpowszechniona na całym świecie i ostatecznie w pewnym momencie została uprawiana. Z reguły roślina zielna na naszych szerokościach geograficznych rośnie tylko raz w roku. Dobrze przygotowany potrafi jednak przetrwać zimę. Nazwa botaniczna ma również głębsze znaczenie dla selera. Tak więc „graveolens” oznacza „silny zapach”. Oprócz charakterystycznego aromatu, który rozprzestrzenia się z selera, mówi się, że jest on również korzystny dla układu sercowo-naczyniowego - kolejny powód, aby intensywniej badać uprawę różnych odmian tego baldaszka.
Synonimy: Zeller, Zellerich
Prawdziwy seler: porównanie trzech pożądanych odmian
Prawdziwy seler można znaleźć w wielu różnych odmianach w ogrodzie. O ostrości selera decyduje korzeń selera, łodygi czy pokrojony seler. Ale co wyróżnia poszczególne wariacje i odróżnia je od pozostałych? Oto krótki przegląd:
- seler (apium graveolensrapaceum)
Seler jest również znany jako korzeń selera. Tworzy organ magazynujący, który znajduje się w połowie nad, a w połowie pod ziemią. Składa się zarówno z pogrubionej części korzenia, jak i pogrubionej osi pędu. Jest to więc bulwa, która jednak nie jest mrozoodporna. Zieleń może być używana jako zupa zielona w kuchni. Bulwy mogą być przetwarzane na surowo lub gotowane do przyprawiania potraw lub pieczone. - Seler (Apium graveolens dulce)
Seler również określany jako łodyga lub seler. W przeciwieństwie do selera tworzy tylko małą bulwę. Łodygi liści są mocniejsze i grubsze. Aromat jest nieco łagodniejszy i ozdobi warzywa lub sałatki. Smak można dopracować, przyciemniając łodygi późnym latem. Następnie zanikają - powstaje tzw. seler wybielający. Seler lepiej radzi sobie z zimnem i dlatego można go zbierać świeży podczas łagodniejszych zim. - Krojenie selera (Apium graveolens secalinum)
Kroczenie selera jest Bulwa jest jeszcze mniej wyraźna niż seler. Liście są podobne do natki pietruszki i mogą być również zwinięte. Jednak w przeciwieństwie do pietruszki seler można suszyć bez utraty aromatu.
Uprawa selera: jak uprawiać odmiany we własnym ogrodzie
Właściwe lokalizacja dla selera
Dla selera - bez względu na odmianę - optymalna jest bogata w składniki odżywcze, wilgotna lokalizacja w słonecznym miejscu. Mogą to być gleby nieco cięższe, np. gleby gliniaste. Jednak nie powinien być zbyt skondensowany. Luźna gleba jest niezbędna do wytworzenia rozsądnej bulwy. Aby uzyskać obfite zbiory, glebę można również ulepszyć za pomocą wysokiej jakości podłoża, takiego jak nasza organiczna gleba do pomidorów i warzyw Plantura. Seler jest również uprawiany na rabatach, a nie w doniczkach. Zajmuje dużo miejsca i musiałby być bardzo często podlewany w doniczce.
SelerPropagacja
Wysiew powinien odbyć się najpóźniej w marcu w chronionym miejscu domowym. Ponieważ seler kiełkuje w świetle, nasion nie należy przykrywać ziemią, aby chronić je przed wysychaniem. Albo regularnie zwilżasz nasiona i chronisz w ten sposób nasiona przed wysychaniem podczas kiełkowania, albo nakładasz folię na tackę do wysiewunapięty. W ten sposób wilgoć nie może uciec. Usuń folię, gdy tylko pierwsze sadzonki wyłamią się z nasion.
Jeśli nie ma już zagrożenia mrozem od połowy maja po świętych lodowych, można posadzić wczesne młode rośliny. Optymalna jest odległość 40 x 40 cm. Szczególnie w przypadku selera należy uważać, aby nie sadzić rośliny zbyt głęboko. Może to wpłynąć na rozwój bulw.
Seler Podlewanie i nawożenie
Seler należy regularnie podlewać, zwłaszcza jeśli susza się utrzymuje. Jednak w przypadku selera należy również unikać nasiąkania wodą, zwłaszcza aby nie narażać bulwy na gnicie.
Zaleca się również okazjonalne nawożenie. Zalecany jest przede wszystkim organiczny nawóz długoterminowy, taki jak nasz organiczny nawóz do pomidorów Plantura. Wprowadza się to ponownie w glebę trzy miesiące później podczas sadzenia. Alternatywnie glebę można również wzbogacić kompostem.
Pielęgnacja selera
Jeśli bulwa selera ma średnicę około trzech centymetrów, glebę można również usunąć z górnej części bulwy selera. To sprzyja ich wzrostowi. Ponieważ seler jest wyjątkowo nietolerancyjny, dobrym pomysłem jest posadzenie go w połączeniu z kalarepą, aby pobudzić wzrost. Po posadzeniu na zewnątrz należy regularnie usuwać chwasty, aby nie konkurowały zbytnio z selerem.
Jeszcze więcej wskazówek i sztuczek znajdziesz w naszym poradniku dotyczącym uprawy.
Zbieraj i przechowuj seler w prawidłowy sposób
Zbiór selera
Aby móc zbierać seler, pogrubiony organ spichrzowy powinien mieć co najmniej 5 cm średnicy. Jednak seler musi zostać zebrany najpóźniej do października, aby nie padł ofiarą mrozu. Łodygi selera można zbierać stopniowo, gdy tylko poszczególne łodygi osiągną odpowiedni rozmiar. Największe i najsilniejsze łodygi są zbierane z zewnątrz do wewnątrz. Innym wariantem jest odcięcie łodyg selera tuż nad powierzchnią ziemi, aby łodygi pozostały razem i zostały zebrane w całości. Podobnie jak pietruszka, pokrojony seler jest krojony w dowolnym momencie w razie potrzeby.
Na ogół jednak seler można również pozostawić na zimę. Natomiast w przypadku selera bulwę należy usypać z piaskiem, aby nie została uszkodzona przez mróz. W drugim roku dochodzi do silnego pączkowania i kwitnienia selera. Nasiona można wykorzystać również jako ekskluzywną przyprawę w kuchni. Aby to zrobić, dojrzałe kwiatostany po prostu odcina się we wrześniu drugiego roku i suszy.
Przechowywanie i konserwowanie selera
Seler powinien oczywiście towarzyszyć Ci przez cały rok kuchenny tak długo, jak to możliwe. Ale żeby to zrobić, trzeba go w jakiś sposób przechowywać. W zależności od odmiany istnieją różne sposoby na jej zachowanie i rozszerzenie jej użyteczności.
- Seler
Przede wszystkim nie należy go myć po zbiorach. Już samo to wpływa na trwałość bulw. Można je przechowywać w lodówce lub w piwnicy przez kilka tygodni, aż konsystencja powoli, ale pewnie zmieni się z twardej na miękką. Jednak korzeń selera można również zamrozić i przygotować do użytku przez kilka miesięcy. W tym celu jest obierana i kruszona, dzięki czemu jest gotowa do zamrażania. Drobno posiekany lub starty seler można również wymieszać z solą i w ten sposób zakonserwować. W proporcji 1:1 seler z solą otrzymasz pikantną sól selerową. - paluszki selera
Zamrażanie selera jest w zasadzie możliwe, ale jest to o wiele bardziej złożone niż w przypadku selera. Pokroić na kilka centymetrów, najpierw gotuje się w osolonej wodzie przez około trzy minuty. Po schłodzeniu w zimnej wodzie i wystarczającym odcedzeniu, patyczki można również umieścić w zamrażarce. Jednak ze względu na względną odporność łodyg selera na mróz przyjemniej jest zostawić je w grządce podczas łagodnych zim, aby móc przez całą zimę pomagać sobie świeżo zebranym selerem. - Celery Cut
Celery Cut jest podobny do pietruszki. Najlepiej używać go również świeżo zebranego. Jednak w przeciwieństwie do swojego znacznie bardziej znanego ziołowego odpowiednika, pikantna zieleń może być dobrze wysuszona. Pokrojony seler nie traci żadnego ze swoich aromatów podczas procesu suszenia i dlatego może być używany przez okres do dwóch lat po suszeniu.
Jeśli nasiona są zbierane w drugim roku selera, muszą tylkosuszony i może być używany jako przyprawa nawet przez dwa lata bez żadnych problemów.
Więcej informacji na temat zbioru i przechowywania znajdziesz tutaj.
Użycie prawdziwego selera
Nawet w starożytności seler był używany celowo. Mówiono, że roślina ma działanie trawienne. Co więcej, już wtedy mówiono o pozytywnym wpływie na układ sercowo-naczyniowy. Obecnie seler - bez względu na formę - jest używany głównie jako pikantne warzywo bulwiaste lub zioło w gulaszach i zupach obfitej kuchni i domowej kuchni. Ciekawy aromat wzbogaca doznania smakowe. A nasiona mogą być również używane jako przyprawa w kuchni.
