Derenie to popularne krzewy lub małe drzewa w prawie każdym miejscu z dobrym zaopatrzeniem w wodę. Przedstawiamy najpiękniejsze gatunki i odmiany Cornus.

Krzak rogowy lub dereń (Cornus) to jeden z dzikich, szeroko rozpowszechnionych krzewów w naszych szerokościach geograficznych, ale liczne gatunki ozdobne również znalazły drogę do naszych ogrodów. Przedstawiamy przegląd najpiękniejszych gatunków i odmian derenia.
Odmiany i gatunki derenia: ile ich jest?
Rodzaj derenia obejmuje około 50 do 60 gatunków, które występują głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej. Od liściastych, wytrzymałych krzewów po małe drzewa są generalnie mało wymagające pod względem lokalizacji. Są również żywotne i dobrze znoszą cięcie, dlatego niektóre gatunki są często wykorzystywane na kwitnące żywopłoty chroniące ptaki. Kwiaty są małe i baldaszkowate lub otoczone dużymi, białymi lub kolorowymi przylistkami, przylistkami. Białe, czarne lub czerwone owoce są często jadalne, a wiele gatunków derenia ma jasne kolory jesienią i zimą.

Przegląd najpiękniejszych gatunków i odmian derenia
Dereń można sadzić na różne sposoby w ogrodach, jako ozdobę lub jako dziki jadalny owoc. Niezależnie od tego, czy jest to roślina okrywowa, krzew czy małe drzewo, do wyboru są różne gatunki i odmiany derenia dla niemal każdej formy wzrostu.
Dereń amerykański (Cornus nuttallii)
Amerykański dereń kwiatowy lub dereń Nuttalla pochodzi z zachodniej Ameryki Północnej. Wysoki, wyprostowany krzew występuje tam powszechnie jako runo w lasach iglastych. W naszych szerokościach geograficznych osiąga wysokość od 3 do 6 m, w ojczyźnie nawet do 15 m. Preferuje gleby świeże do wilgotnych, ale przepuszczalnych i próchnicznych o odczynie kwaśnym do obojętnego. Liście przeciwległe, eliptyczne, jesienią przebarwiają się na kolor jasnożółty do pomarańczowoczerwonego. Bardzo małe kwiaty mają od czterech do ośmiu - zwykle sześć - białych do różowychprzewiewne przylistki, dzięki czemu kwiatostan pojawia się 10 cm i większy. Od października owoce dojrzewają w kolorze od czerwonego do pomarańczowego, o długości około 1 cm. Silna i mrozoodporna odmiana 'Eddie's White Wonder' może osiągnąć wysokość od 4 do 6 mi rozpiętość do 5 m. Liczne kwiaty, które pojawiają się w maju, otaczają cztery do pięciu kremowo-białych do zielonkawo-białych przylistków.

Kwiat Dereń (Cornus florida)
Dereń kwiatowy pochodzi z lasów Ameryki Północnej i tworzy rozłożyste, ale wolno rosnące duże krzewy do małych drzew o wysokości i szerokości od 4 do 6 m. Liście duże, jajowate, spiczaste są przeciwległe na zielonofioletowych pędach. Wspaniały jesienny kolor derenia kwiatowego lśni od szkarłatu do fioletu. Między majem a czerwcem pojawiają się licznie obramowane na biało, do 9 cm kwiaty derenia. Cornus florida W maju 'Rubra' produkuje wyjątkowe różowe przylistki. Szkarłatne, jajowate owoce pojawiają się między późnym latem a jesienią. Idealne miejsce dla derenia kwiatowego to świeża, lekko kwaśna do obojętnej, bogata w próchnicę i dobrze przepuszczalna gleba na słońcu do półcienia.

Blood Dereń (Cornus sanguinea)
Dreń krwistoczerwony lub czerwony jest rodzimym drzewem dla nas i jest szeroko rozpowszechniony jako pokarm dla dzikich zwierząt i ptaków, dlatego jest również znany jako dereń pospolity. Całkowicie mało wymagający, żywotny i wytrzymały gatunek derenia woli się rozwijać na obrzeżach lasów, na glebach wapiennych do lekko kwaśnych, wilgotnych do suchych, na stanowiskach słonecznych do półcienistych. Wysokie krzewy osiągają przeciętną wysokość 4 mi rozrastają się szeroko, gdy są stare. Liście, które jesienią są jaskrawo bordowe do pomarańczowych, znajdują się naprzeciw krwistoczerwonych pędów. Odmiana derenia „Winter Beauty” inspiruje pomarańczowo-żółtymi pędami. Między majem a czerwcem pojawiają się kiście białych, lekko pachnących kwiatów. Tworzą one czarne, kuliste pestkowce, które na surowo są nieco trujące, ale są używane jako dżem, sok lub w ziołolecznictwie.

Żółty Dereń (Cornus sericea)
Żółty Dereń jest również znany jako Dereń Yellowwood lub Silky Dereń. Pędy od jasnozielonego do jasnożółtego, które są szczególniePrzyciągająca wzrok zima po opadnięciu liści. Krzewy o wielu pędach, pochodzące z Ameryki Północnej, preferują stanowiska świeże do wilgotnych na prawie wszystkich glebach o odczynie kwaśnym do zasadowego. Dereń Yellowwood może rosnąć od 1,5 do 3 m wysokości i jest równie szeroki z wiekiem. Przeciwnie ułożone liście mają kształt jajowaty do lancetowatego i mają kolor jasnozielony. W maju żółtawobiałe kwiaty pojawiają się w dużych wiechach i przyciągają liczne owady. Białe, okrągłe owoce o średnicy od 7 do 9 mm utrzymują się na krzaku do końca zimy. Odporny żółty dereń może się szeroko rozprzestrzeniać, a nawet przetrwać powodzie. Odmiany Cornus 'Flaviramea' i 'Kelseyi' są najbardziej znane z tego gatunku o niskim wzroście do 0,75 m, co czyni go idealną rośliną o niskim żywopłocie.

Japoński dereń (Cornus officinalis)
Kornus japoński może wyrosnąć na okazałe drzewo o wysokości od 4 do 7 m. Drzewo owocowe, które pochodzi z Chin, Japonii i Korei, szybko rośnie, zwłaszcza gdy jest młode. Ozdobne małe drzewko jest szczególnie odpowiednie jako samotne drzewo na świeżej lub wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie na stanowiskach słonecznych lub częściowo zacienionych. Od marca do kwietnia dereń japoński przyciąga liczne pszczoły i inne zapylacze do jasnożółtych kwiatów, które wciąż są gołymi gałęziami. Czerwone owoce pestkowe dojrzewają od sierpnia i są ozdobą, pokarmem dla ptaków i małych ssaków oraz nadają się do przetwarzania jako zdrowe dzikie owoce na dżemy lub kompoty. W przeciwieństwie do Cornus mas owoce nie zawsze spadają z drzewa, ale mogą pozostać na drzewie przez całą zimę. Jesienią ten azjatycki dereń ma czerwonawo-brązowy jesienny kolor na dość wąskich, szarobrązowych gałęziach.

Japoński Dereń Kwiatowy (Cornus kousa)
Japoński dereń kwiatowy, znany również jako dereń owocowy, pochodzi z górskich lasów Japonii i Korei. Dereń chiński (Cornus kousa var. chinensis) starzeje się wolniej, dlatego do gatunku można przypisać wiele odmian tego wariantu. Krzewy, które osiągają do 6 m wysokości i 4,5 m szerokości, dzięki zgrabnemu wzrostowi występują obecnie w wielu roślinachznaleźć ogrody. Eliptycznie spiczaste liście są od spodu matowo-niebieskozielone, a jesienią przebarwiają się na żółto do szkarłatnego. Zielono-żółte kwiaty pojawiają się od końca maja do czerwca, otoczone czterema zielono-białymi do różowo-czerwonych przylistkami. Jednak jego zastosowanie jako smacznego dzikiego owocu jest w tym kraju mało znane. Podobne do maliny owoce japońskiego derenia o długich łodygach są również znane jako liczi górskie i są popularnym drzewem owocowym w krajach Azji Wschodniej. Owoce są spożywane na surowo lub przetworzone, ciesząc się tylko kremowym, żółto-pomarańczowym miąższem, a nie twardą różową skórką.
- ‘Cappuccino’: Duża i zwarta odmiana z 2010 roku o wysokości 4 - 6 m i szerokości 2 - 3 m. Oprócz czerwonobrązowych liści niezwykle atrakcyjne są również kwiatostany od kremowobiałego do różowego.
- 'China Girl': Wysoki krzew o luźno wyprostowanej koronie i cienkich, jasnobrązowych pędach. Jaskrawoczerwony jesienny kolor, biało-zielonkawe kwiaty i aromatyczne, słodkie owoce sprawiają, że „China Girl” jest popularną odmianą derenia owocowego.
- 'John Slocock': Do 3,5 m wysokości, wolno rosnący, zwarty duży krzew z białymi wypustkami, które z czasem wyróżniają się ciemnoróżowymi plamkami i końcami.

- ‘Satomi’: Wysoka, wielopoziomowa odmiana do 6 m wysokości z różowymi wypustkami wokół żółto-zielonych kwiatów. Surowe owoce jadalne charakteryzują się słodkim, kremowym i owocowym smakiem.
- ‘Teutonia’: Dereń owocowy do 3 m wysokości, różowe przylistki i największe do tej pory owoce o średnicy około 3 cm.
- ‘Wenus’: Duży krzew do małego drzewa z poziomymi gałęziami o końcowej wysokości 3 - 4 m. Dereń „Wenus” tworzy niezwykle duże, czysto białe przylistki, dzięki czemu kwiatostany mają średnicę do 13 cm.

Cornelian (Cornus mas)
Deren to dzikie drzewo owocowe, które jest teraz ponownie szeroko rozpowszechnione. Rośnie jako duży krzew do małego drzewa o wysokości 6-8 m. W przeciwieństwie do derenia japońskiego Cornus mas tworzy znacznie większe owoce, które zawsze opadają z krzaka, gdy są w pełni dojrzałe. Słonecznie żółte kwiaty w kulistych koszyczkach pojawiają się między lutym a kwietniem na nagich jeszcze zimą pędach. od sierpnia doWe wrześniu dojrzewają 2 do 3 cm duże, przeważnie ciemnoczerwone, u niektórych odmian także żółte pestkowce. Surowy, jadalny, ale kwaśny miąższ błyszczy po przetworzeniu na dżem lub papkę o niezwykłym, owocowym smaku. Ten gatunek derenia został wybrany z naciskiem na plon, wielkość i smak owoców. Popularne odmiany to 'Jolico', 'Kasanlak' i 'Yellow'.

Pagoda Dereń (Cornus kontrowersa)
Znany również jako warstwowy dereń, dereń pagodowy wyróżnia się poziomo ułożonymi warstwowymi pędami bocznymi. Gatunek Cornus pochodzi z Korei i Japonii. Wysoki krzew lub małe drzewo osiąga wysokość od 5 do 8 m i może być równie szeroki. Alternatywne liście są eliptyczne i krótkie, ale różnią się znacznie kształtem i rozmiarem. Wiechy o wielkości do 15 cm pojawiają się w czerwcu i zawierają setki małych białych kwiatów. Po zapyleniu rozwijają się liczne, czarnoniebieskie, grube i okrągłe owoce. Dereń pagodowy preferuje gleby wilgotne do wilgotnych z dobrym drenażem i odczynem kwaśnym do obojętnego. Różnobarwny dereń „Variegata” i „Pagoda” są szczególnie dobrze znane ze swojego rozległego wzrostu.

Dereń szwedzki (Cornus suecica)
Szwedzki dereń występuje w regionach subpolarnych i tworzy delikatne dywany na kwaśnych, bogatych w próchnicę podłogach leśnych w cieniu lub półcieniu. Gatunek wrażliwy na lokalizację, około 10 cm wysokości, ma przeciwległe, całe, owalne, okrągłe liście. Od lipca do sierpnia tworzy delikatne białe przylistki z niebiesko-szarym środkiem. Od września pojawiają się jadalne, ale mdłe czerwone owoce, których nasiona są rozsiewane przez zwierzęta.

Dywan Dereń (Cornus canadensis)
Dereń dywanowy jest również znany jako dereń kanadyjski i występuje w całej Ameryce Północnej, Grenlandii i Japonii. Płożące, rozłożyste byliny osiągają wysokość 10 - 20 cm i nadają się jako dereń okrywowy na wilgotne, lekko kwaśne lub obojętne gleby leśne w półcieniu. W łagodne zimy dereń dywanowy ma zimową zieleń z jasnym pomarańczowo-czerwonym zabarwieniem raczej małych, jajowatych spiczastychnarastanie liści. Kwiaty otoczone białymi przylistkami pojawiają się w czerwcu. Guzowate owoce są jaskrawoczerwone i przypominają szwedzkiego derenia.

Dereń zmiennolistny (Cornus alternifolia)
Dereń zmiennolistny pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje w zaroślach, wzdłuż brzegu i na terenach bagiennych. Optymalna lokalizacja to stanowiska słoneczne do półcienistych na glebach kwaśnych do obojętnych, próchnicznych, świeżych do wilgotnych z dobrym drenażem. Krzew wyprostowany dorasta do 3 - 6 m wysokości i rozpiętości 2 - 5 m. Pokrój wzrostu przypomina dereń pagodowy, ponieważ rozległe boczne gałęzie wystają rzędami. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków Cornus, szerokie, jajowate liście występują naprzemiennie na pędach fioletowo-brązowych do szarych. Kwiaty są zebrane w szerokie wiechy i kwitną od maja do czerwca. Jesienią na czerwonych szypułkach rozwijają się niebiesko-czarne, matowe pestkowce, które są zjadane przez ptaki.

Biały dereń (Cornus alba)
Dereń biały lub tatarski pierwotnie pochodzi z dużego obszaru od Europy Wschodniej przez Syberię po Koreę Północną. Duży krzew osiąga wysokość od 3 do 4 m i jest zwykle szerszy niż wysoki w starszym wieku. Kora młodych pędów wydaje się krwistoczerwona, a z wiekiem ciemnieje do koloru czarnobrązowego. Liście zielononiebieskawe, jajowate, jesienią przebarwiają się na żółto do pomarańczowoczerwonego. Między majem a czerwcem rozwijają się żółtawobiałe kwiaty, które po zapyleniu dojrzewają do białych lub niebieskawych owoców wielkości ziarnka grochu. Biały dereń nie ma specjalnych wymagań co do gleby i jest odporny na wapno. Preferuje jednak miejsca wilgotne, na których czasami silnie się rozprzestrzenia.
- 'Elegantissima': Biały Pstrokaty Dereń. Odmiana była wcześniej wymieniona pod nazwą „Argenteomarginata”. Krzewy do 3 m wysokości i szerokości, liście nieregularnie pstre, kremowobiałe na brzegach liści, żółtawobiałe u młodych liści.
- ‘Sibirica’: Dereń syberyjski wyróżnia się koralowoczerwonymi pędami, które wnoszą do ogrodu jasną czerwień nawet zimą. Cornus alba 'Sybirica' osiąga wysokość i rozpiętość 3 m.

- ‘Sibirica Variegata’: Odmiana rośnie podobnie do ‘Sibirica’ i ma jasnoczerwone pędy. Cornus alba 'Sibirica Variegata' jest również uderzająca z powodu białych, pstrych i czerwonawych do różowych liści, co dało jej przydomek derenia srokatego.
- 'Spaethii': Żółto zabarwiony dereń z pstrokatymi liśćmi w cytrynowożółtych ramach i brązowo-pomarańczowymi pędami. Rośliny dorastają do wysokości około 3 mi często stają się bardzo szerokie z wiekiem.

Drzewo truskawkowe (Arbutus) rozwija okrągłe, czerwone i jadalne owoce podobne do derenia owocowego. Z nami dowiesz się, jak pielęgnować ten rarytas we własnym ogrodzie.