Tymianek: uprawa, zbiór i przechowywanie

Tyanek jest bardzo przydatny jako roślina lecznicza i przyprawowa. Pokażemy Ci, co musisz wiedzieć o prawidłowej uprawie we własnym ogrodzie.

Macierzanka pospolita (Thymus vulgaris) to ciepłolubny półkrzew pochodzący z europejskiego wybrzeża Morza Śródziemnego. Oprócz tego do rodzaju tymianku należy ponad 200 innych gatunków (Thymus). Odmiana jest odpowiednio duża. Od pełzających maleńkich stworzeń, których długość nie przekracza 10 cm, po egzotyczne zapachy i smaki przypominające kminek, cytrynę lub imbir. Prawdziwy tymianek jest szczególnie znany ze swojego leczniczego olejku eterycznego – olejku tymiankowego. Aby jednak móc z tego skorzystać, należy wziąć pod uwagę kilka drobiazgów, aby udana uprawa prawdziwego tymianku we własnym ogrodzie.

Uprawa tymianku – krok po kroku

• Lokalizacja: Z prawdziwym tymiankiem kluczem do sukcesu jest początek. Lokalizacja jest najważniejsza, aby zwieńczyć sukcesem uprawę wiecznie zielonego krzewu. Rodzina mięty śródziemnomorskiej preferuje suchą i dobrze przepuszczalną glebę. Może to być również bardzo kamieniste i wapienne. Jednak w glebach wapiennych nie wszystkie składniki pokarmowe są swobodnie dostępne dla rośliny ze względu na wysoką wartość pH. Tymianek może szybko doprowadzić do objawów niedoboru żelaza. Następnie najmłodsze liście żółkną najpierw, podczas gdy nerwy liści pozostają wyraźnie zielone. Proste metody na obniżenie nieco pH gleby i ponowne udostępnienie żelaza to dodanie fusów kawowych lub hummusu na bazie drzew iglastych.
  Jeśli dostępna jest tylko gleba gliniasta, lepiej nie uprawiać tymianku w grządce. Jednak przy odrobinie pracy można było również przygotować te ciężkie, podmokłe gleby pod lecznicze zioło. Głębokie włączenie kompostu każdej wiosny i jesienny siew głęboko zakorzenionych roślin, które nadają się na zielony nawóz, na dłuższą metę rozluźnia strukturę gleby.
  Uprawa tymianku w doniczkach jest oczywiście również możliwa. Tutaj jednak ważne jest, aby wybrane podłoże zawierało około 30% piasku. Również tutaj jestPrzepuszczalność jest najważniejsza.

Rozmnażanie: Rozmnażanie przez siew z jednej strony i rozmnażanie przez sadzonki z drugiej jest możliwe dla prawdziwego tymianku. Jeśli rodzina mięty ma być rozmnażana przez sadzonki, pierwsze młode pędy można usunąć i ukorzenić wiosną. Sadzonki należy początkowo przechowywać w środowisku o dużej wilgotności. Jeśli powietrze jest bardzo suche, sadzonki musiałyby wchłonąć więcej wody przez korzenie, których jeszcze nie ma. Po uformowaniu wystarczającej liczby korzeni ważne jest odsadzenie sadzonek ze strefy komfortu o wysokiej wilgotności. Sprzyja tworzeniu się patogenów grzybowych na sadzonkach. Rozmnażanie tymianku przez siew lepiej odbywa się w osłoniętym miejscu w domu. Na zewnątrz bardzo drobne nasiona mogą być bardzo łatwo zniesione przez wiatr. Ponieważ tymianek również potrzebuje światła do kiełkowania, nasion nie należy przykrywać ochronną warstwą podłoża, aby zapewnić optymalne kiełkowanie. W pomieszczeniu nasiona można rozsiewać już w marcu. W temperaturze 15 °C nasiona tymianku wykiełkują w ciągu około 15 dni. W połowie maja tymianek można następnie sadzić jako młodą roślinę z przewagą wzrostu na wolnym od mrozu obszarze zewnętrznym.

Podlewanie i nawożenie: Tyanek to idealna roślina dla ludzi, którzy nie lubią podlewać ani nawozić. Nie przeszkadza mu nawet przedłużająca się susza. W międzyczasie jednak przestała rosnąć. Zarówno nawożenie w ogóle, jak i dodatkowa podaż azotu w szczególności powinny być bardzo ograniczone. Jeśli za dużo nawozisz, tymianek szybko przebije. Nawożenie uzupełniające co 6-8 tygodni jest w zupełności wystarczające, nawet w doniczkach. Od sierpnia należy całkowicie zaprzestać nawożenia. Spowalnia to wzrost i daje młodym tkankom wystarczająco dużo czasu przed zimą, aby dojrzeć i rozwinąć odpowiednią zimotrwałość.

Okres zimowy: Czciciel śródziemnomorskiego słońca nie jest całkowicie odporny na mróz. Dlatego przed zimą należy założyć pokrowiec ochronny. Możliwe jest również ochronne miejsce na ścianie domu lub żywopłocie. W ten sposób zimowe mrozy są nieco buforowane, a tymianek cieszy się nieco łagodniejszymi temperaturami niż na otwartym polu.

Przycinanie: Aby półkrzew nie był zbyt zdrewniały, należy go przyciąć na wiosnę. Zaleca się trzymanie roślin do części zdrewniałychcofać się. Ale bądź ostrożny: musisz zwracać uwagę na właściwy czas. Cięcie należy wykonać przed nowymi pędami, ale nie za wcześnie, jeśli nadal istnieje ryzyko ostrych późnych przymrozków. Wtedy mróz może przeniknąć przez otwarte interfejsy i zniszczyć tkankę.

Zbiór: Tyanek można zbierać w sposób ciągły. Młode pędy o długości około 10 cm odcina się nożyczkami. Jeśli dużą wagę przywiązuje się do wyrazistego aromatu, zbiory należy zakończyć przed pojawieniem się kwiatów (od czerwca do października). Podczas kwitnienia zioło wkłada całą swoją energię w rozwój kwiatostanu. Dzieje się to zasadniczo kosztem intensywności charakterystycznego aromatu. Stężenie olejków aromatycznych jest najwyższe, gdy są zbierane rano. Każda roślina logicznie ma większe zapotrzebowanie na wodę wraz ze wzrostem temperatury w ciągu dnia. Gwarantuje to, że olejki eteryczne są z biegiem czasu rozcieńczane, które są również wydalane przez wzmożone oddychanie rośliny. Można to rozpoznać po intensywniejszym zapachu podczas kruszenia liści w środku dnia lub po południu.

Przechowywanie: Istnieją sposoby na wydłużenie okresu przydatności do spożycia:

• Suszenie: pędy o długości od 10 do 15 cm są odcinane, wiązane w wiązki i zawieszane do góry nogami. Idealne do tego jest ciemne i suche pomieszczenie, aby olejki eteryczne zostały zachowane w jak największym stopniu podczas procesu suszenia.
• Zamrażanie: Małe listki są delikatnie zrywane z pędów tymianku, następnie zmywane i gotowe do zamrożenia. Można je teraz usunąć w razie potrzeby.
• Konserwowanie: Świeże lub suszone pędy można konserwować w oleju lub occie. W tym samym czasie powstaje olej lub ocet z korzenną nutą tymianku. Ważne jest, aby pędy były całkowicie otoczone płynem. Pleśń tworzy się w kontakcie z powietrzem.