W zależności od gatunku, morwy rosną jako krzew lub drzewo z białymi, czerwonymi lub czarnymi owocami. Prezentujemy różne rodzaje i odmiany morwy.

Rodzaj drzew morwowych (Morus) jest zróżnicowany i istnieją różne typy i odmiany do sadzenia w przydomowym ogrodzie lub w doniczkach. W tym artykule przedstawiamy przegląd różnych odmian morwy.
Biała Morwa
Drzewo morwy białej (Morus alba) pochodzi z Azji Wschodniej i jest uprawiane w Chinach od ponad 4500 lat. Preferuje gleby słoneczne, lekkie, wapienne i piaszczyste. Liście tego średniej wielkości drzewa służyły głównie jako pokarm dla jedwabników, ale wytwarza też wiele słodkich, białych do czerwono-czarnych owoców. Posadzono ją również jako drzewo ozdobne.
Mowę białą można sadzić pojedynczo, w grupach lub jako dziki żywopłot. Nadaje się jednak również do ciasno przycinanych żywopłotów i jako topiary. Tutaj znajdziesz przegląd licznych odmian owocujących i form ozdobnych morwy białej.
Odmiany morwy białej
- 'Aurefolia': odmiana morwy o jasnozielonym ulistnieniu i złocistożółtym jesiennym kolorze. Tworzy delikatne, fioletowo zabarwione, białe i słodko w smaku owoce o miodowym zapachu.
- 'Constantinopolitana': Morwa o dość silnym, ale przysadzistym wzroście. Słodkie owoce o długości 5 cm najpierw żółkną, gdy dojrzeją, a później czarno-czerwone.
- ‘Emanuelle’: Francuska odmiana o rzucających się w oczy jasnofioletowych owocach o długości około 3 cm. Małe drzewo osiąga wysokość około 5 m.
- 'Biała Sofia': Małe drzewo o wysokości około 5 m. Odmiana wytwarza białe owoce o długości 4 cm z fioletowym nalotem i bardzo słodkim smaku.

Ozdobne kształty morwy białej
- 'Nana': Kulista, krzaczasta morwa o gęstym wzroście do 3,5 m wysokości i szerokości. Nie tworzy owoców, ponieważ rośliny są w większości czysto męskie.
- 'Pendula': drzewo morwowe o zwisającym pokroju, znane również jako morwa czarna. Drzewo może osiągnąć wysokość 2 - 6 mi tworzy gęste altany pod zwisającymi gałęziami. Po dojrzeniu tworzy małe, czarno-czerwone owoce.
- Morwa o płaskich liściach (Morus alba f. makrophylla): Małe drzewo o wysokości 3 - 10 m i liściach w kształcie platana.
- 'Pyramidalis': Morwa rosnąca w kolumnach o wysokości 10-16 m. Nieliczne owoce są 1 - 2 cm małe i mają biały kolor.
- 'Spirali': morwa zygzakowata lub korkociągowa ze skręconymi pędami. Wzrost krzewiasty do 4 m wysokości i szerokości. Duże liście mogą dorastać do 20 cm długości.

Czarna morwa
Morwa czarna (Morus nigra) pochodzi z zachodniej Azji, a teraz wyemigrowała również do Ameryki i południowej Europy. Niewielkie drzewo, które potrzebuje ciepła, rośnie na obszarach chronionych o klimacie upraw winorośli. Gleba najlepiej wapienna i zasobna w składniki odżywcze powinna być ciepła i słoneczna. Czarno-fioletowe owoce smakują znacznie bardziej aromatycznie niż te z morwy białej.
- 'Agat': Duży krzew lub małe drzewo o wysokości 3-5 m. Owoce o długości 3 - 4 cm dojrzewają późnym latem i smakują słodko i aromatycznie.
- ‘Black Persian’: Środkowoazjatycka odmiana o bardzo dużych, czarnych owocach do 6 cm długości i 3 cm szerokości.
- ‘Kaester’: Wysokowydajna odmiana morwy z Los Angeles o bardzo słodkich, czarno-czerwonych owocach o długości około 4 cm.

Czerwona Morwa
Morwa czerwona (Morus rubra) pochodzi ze wschodnich Stanów Zjednoczonych i dorasta do 15 m wysokości w swojej ojczyźnie. Preferuje wilgotne miejsca, dlatego często występuje na brzegach rzek. Ich owoce niewiele różnią się od owoców morwy czarnej. Są jednak nieco mniejsze przy 3 cm długości i stają się czerwone lub czerwono-czarne, gdy dojrzeją. Liście tego gatunku zmieniają kolor na złoty kolor jesienią. Jest tylko kilka selekcji tego typu, ale krzyżówki z Morus alba są znacznie lepiej znane.
- 'Gelso Rosso': Wolno rosnąca włoska odmiana morwy czerwonej o końcowej wysokości zaledwie 3,5 m.
- Morus alba x rubra 'Illinois Apodyktyczny': Hybryda morwy białej i czerwonej . Bogato wydajna odmiana o czarnych owocach o dobrej zimotrwałości na obszarach łagodnych i późnym dojrzewaniu.
- Morusalba x rubra 'Wellington': wyhodowany w Nowym Jorku przez Richarda WellingtonaOdmiana morwy białej i czerwonej. Odmiana plenna o aromatycznych, czarnych owocach i długim okresie zbiorów.

Morwa azjatycka
Morwa azjatycka (Morus australis), znana również jako morwa koreańska lub chińska, pochodzi z Azji Wschodniej. Kiedyś był zaliczany do morwy białej pod nazwą Morus alba var. stylosa . Najlepiej radzi sobie na glebach wapiennych i będzie rósł nawet w chłodniejszych miejscach, tworząc krzew o wysokości od 2 do 3 mz głęboko klapowanymi, małymi liśćmi i licznymi czarno-czerwonymi owocami o wielkości około 1 cm.

Wielkoowocowa Morwa
Wielkoowocowa lub długa morwa (Morus macroura) zasługuje na swoją nazwę dzięki owocom o długości do 10 cm. Są zatem znacznie dłuższe niż owoce wszystkich innych gatunków. Morwa wielkoowocowa potrzebuje ciepła i powinna być sadzona w łagodnym klimacie. Wytrzymuje maksymalnie -10 °C. Idealna lokalizacja to miejsce w pełnym słońcu na głębokiej, bogatej w składniki odżywcze i wilgotnej glebie.
- 'Pakistan Red': Morwa o wysokości 5 mi stosunkowo dobrej odporności na zimę. Owoce o długości 7-8 cm stają się ciemnoczerwone do czarno-czerwonych, gdy są dojrzałe i smakują aromatycznie i słodko.
- 'Giant Pakistan': Ta odmiana tworzy największe owoce morwy o długości do 10 cm. Smakują słodko i aromatycznie, pozostają dość jędrne i dlatego są łatwe do przechowywania. „Giant Pakistan” jest mrozoodporny do -10 °C i może osiągnąć wysokość 10 m.

Japońska Morwa
Japońska morwa (Morus kagayamae; synonim Morus bombycis) rośnie jako duży krzew lub małe drzewo. Starsze liście są karbowane jak platan. Osiąga wysokość od 5 do 8 mi tworzy drobne, podobne do jeżyny, czerwono-czarne owoce. Słodko-owocowy smak również przypomina jeżyny, dlatego gatunek ten oferowany jest również jako jawor jeżynowy. Istnieje bardzo niewiele odmian tego gatunku, takich jak „Shin-Tso”. Optymalne miejsce dla morwy japońskiej jest słoneczne, ciepłe i chronione na bogatej w składniki odżywcze, dobrze przepuszczalnej glebie.

Drzewa morwy karłowatej
- Morus acidosaMulle: szwedzka morwa hodowlana o słabym wzroście. Małe drzewka są bardzo odporne i nie osiągają więcej niż 3,5 m, nawet gdy są stare, a po przycinaniu są znacznie mniejsze. Wiele małych, podobnych do jeżyn owoców o słodko-kwaśnym smaku zwisa już z młodych drzew. Oprócz ciepłego, pełnego słońca „Mulle” preferuje przepuszczalną, bogatą w składniki odżywcze i świeżą glebę.
- Morus rotundiloba 'Mojo Berry': Morwa karłowata do 1,5 mi dobra zimotrwałość do -15 °C. Ta wyjątkowo wolno rosnąca odmiana morwy nadaje się również do uprawy w doniczkach. Szczególnie obficie owocuje ta morwa karłowata na stanowiskach słonecznych, z dobrymi składnikami odżywczymi i przepuszczalną glebą. Liczne słodkie owoce dojrzewają jeden po drugim od czerwca do września.

Po wybraniu odpowiedniego rodzaju i odmiany następnym krokiem jest sadzenie drzew morwowych. Dowiedz się wszystkiego o wymaganiach dotyczących lokalizacji, środkach pielęgnacyjnych i zbiorze egzotycznych owoców w naszym artykule.