Piękne ośnieżone kwiaty rozwijają swój blask już w lutym. Przedstawiamy roślinę cebulową i udzielamy wskazówek dotyczących wyboru odmian i sadzenia hiacyntów gwiaździstych.

Hiacynt gwiaździsty (Scilla, syn. Chionodoxa) to kwitnąca roślina bulwiasta, która jest łatwa do rozmnażania. Należy do wczesnych kwitnących. Tutaj możesz dowiedzieć się wszystkiego o gatunkach nabłyszczających, sadzeniu i pielęgnacji.
Snowglow: okres kwitnienia i właściwości
Hiacynty gwiaździste należały do własnego gatunku Chionodoxa w podrodzinie Scilloideae w rodzinie szparagów (Szparagaceae). Są one teraz przypisane do cebuzów (Scilla), ale stara nazwa gatunku jest nadal najczęstsza. Gatunek pochodzi z regionu śródziemnomorskiego od Grecji przez Cypr po Turcję i rośnie tam w górach na wysokości ponad 2000 m n.p.m. Dzikie populacje można teraz znaleźć również w Europie Środkowej, Ameryce Północnej i strefach umiarkowanych Azji.
Jak nazywa się hiacynt gwiezdny? Hiacynt gwiaździsty jest również znany jako śnieżny połysk lub śnieżna duma. Te synonimy pochodzą z języka angielskiego, gdzie hiacynt gwiaździsty jest określany jako „Chwała Śniegu”. Jednak za nazwą kiwającą gwiazdą hiacynt kryje się syberyjska cebulica (Scilla siberica).

Odwieczne, kwitnące rośliny zielne osiągają wysokość od 5 do 35 cm. Podziemne, okrągłe lub jajowate cebulki wielkości orzecha laskowego często tworzą liczne cebulki potomne, co jest głównym sposobem rozprzestrzeniania się hiacyntów gwiaździstych. Kiełkują, gdy śnieg topnieje i tworzą dwa liniowe lub wydłużone liście na cebulkę. Snow Glory kwitnie od lutego do kwietnia. Kwiaty w kształcie gwiazdy są zebrane w luźne grona na bezlistnych, gładkich szypułkach. Składają się z sześciu płatków w kolorze białym, różowym lub niebieskim.
Czy pszczoły śnieżne są przyjazne? Pszczoły, trzmiele i inne owady lubią odwiedzać źródła wczesnego pożywienia, ponieważHiacynty gwiaździste dostarczają większe ilości nektaru i pyłku.
Po zapyleniu tworzą się trzyczęściowe owoce otoczkowe z czarnymi, kulistymi lub eliptycznymi nasionami. Są one wyposażone w odżywczy wyrostek, elaiosom. To opakowanie nasion bogate w cukier, tłuszcz i białko przyciąga mrówki, które się nim żywią. Następnie wyrzucają nasiona na swoje wysypisko poza norą. Tam hiacynty gwiaździste znajdują optymalne warunki, takie jak bogate w składniki odżywcze, kruszące się podłoża i ochrona przed szkodnikami. Po sześciu do ośmiu tygodniach kwitnienia i dojrzałości nasion, rośliny Snowglow wycofują się do ziemi, przetrwają pod ziemią lato, a liście obumierają.

Najpiękniejsze rodzaje i rodzaje połysku śniegu
Hiacynty gwiaździste obejmują kilka gatunków. W przydomowym ogrodzie znajduje się hiacynt zwyczajny (Scilla luciliae, syn. Chionodoxa luciliae), hiacynt ciemny ( Scilla sardensis , syn. Chionodoxa sardensis) i Hiacynt z dużej lub kultywującej gwiazdy (Scilla forbesii, syn. Chionodoxa forbesii ).
Różne rodzaje hiacyntów gwiaździstych można łatwo odróżnić po kolorze kwiatów, liczbie i wysokości wzrostu. Hiacynt pospolity tworzy od jednego do dwóch kwiatów na kwiatostan i osiąga wysokość 15 cm. Z drugiej strony hiacynt gwiaździsty ma cztery do dwunastu kwiatów na łodydze kwiatowej i ma średnio do 35 cm wysokości. Na koniec przedstawiamy dziki hiacynt z ciemnej gwiazdy.
- Scilla luciliae 'Alba': Historyczna, biała śnieżna odmiana z 1885 r. o wysokości wzrostu 5-15 cm. Okres kwitnienia trwa od marca do kwietnia.
- Scilla forbesii 'Blue Giant': Śnieżny połysk do 35 cm wysokości i błękitne kwiaty z białym środkiem.
- Scilla forbesii 'Różowy olbrzym': Delikatny różowy, śnieżny połysk, do 35 cm wysokości. Ta atrakcyjna odmiana zaczyna kwitnąć w marcu.

- Scilla luciliae 'Rose Queen': Hiacynt gwiaździsty z licznymi ciemnoróżowymi kwiatami z jasnym środkiem. Chionodoxa luciliae 'Rose Queen' osiąga wysokość około 15 cm.
- Scilla luciliae 'Violet Beauty': Hiacynt gwiaździsty o rzadkim fioletowym kolorze kwiatów. Kwitnie od połowy marca i osiąga wysokość do 15 cm.
- Ciemny hiacynt gwiaździsty (Scilla sardensis): Dzika forma hiacynta gwiaździstego bez oznaczenia odmiany lub przetwarzania hodowlanego. Rośliny o wysokości 5-15 cm są delikatniejsze i mniejsze niż Scilla luciliae i wytwarzają znacznie więcej kwiatów w kolorze głębokiej goryczki.

Sadzenie hiacyntu gwiaździstego: lokalizacja, czas i procedura
Hiacynty gwiaździste preferują bogatą w próchnicę, luźną glebę na ciepłych, nasłonecznionych obszarach. Dobrze dogadują się z większością gleb ogrodowych, o ile nie ma zalegania. Sadzenie odbywa się między wrześniem a listopadem, tak aby pierwsze kwiaty pojawiły się już następnej wiosny.
Hiacynty gwiaździste sadzi się w większych grupach po 10–20 sztuk, aby uzyskać gęsty kwiat. Odległość sadzenia między poszczególnymi cebulkami powinna wynosić 5 - 10 cm. Głębokość sadzenia ok. 10 cm. Przed sadzeniem jesienią dojrzały kompost, piasek i ziemia doniczkowa, takie jak nasza organiczna gleba doniczkowa Plantura, można przerobić na słabszą i cięższą glebę. Beztorfowe, bogate w składniki odżywcze podłoże jest również idealne dla plantatorów i śniegu doniczkowego. Ponadto niechciane chwasty należy usunąć z grządki przed sadzeniem. Cebulę nabija się ręczną łopatą, a następnie lekko podlewa.
W skrócie: sadzenie hiacyntowego
- Lokalizacja: Ciepła i słoneczna, bogata w próchnicę, luźna gleba, bez nasiąkania wodą
- Okres sadzenia: od września do listopada
- Przygotowanie: poprawa ubogiej w składniki odżywcze i ciężkiej gleby, usunięcie chwastów
- Posadź grupy 10-20 żarówek w odległości 5-10 cm za pomocą łopaty ręcznej
- Głębokość sadzenia: około 10 cm
- Podlewaj lekko
Połącz Snow Shine: Żarówki Snow Shine są tradycyjnie sadzone pod drzewami lub żywopłotami jako podkład. W połączeniu z żółto kwitnącą forsycją (Forsythia) lub oczarem (Hamamelis) szczególnie piękne są niebieskie, śnieżne odmiany, podczas gdy białe i Różowe odmiany są niezadowalające Rośliny drzewiaste, takie jak magnolia (Magnolia) lub śnieżka (Viburnum x bodnantense). Możesz również użyć przebiśniegów (Galanthus), krokusów (Crocus), hiacyntów (Muscari) lub wczesne żonkile (Narcissa) można sadzić razem, tworząc kolorowe dywany z kwiatów.

Dzięki samosiewom i cebulkom potomnym hiacynty gwiaździste rozprzestrzeniają się w ogrodzie, dzięki czemu S. luciliae rozprzestrzenia się mniej niż S. forbesii, dzięki czemu nadaje się do małych nasadzeń w ogrodach skalnych i pod drzewami.
Właściwa pielęgnacja
Hiacynty gwiaździste są łatwe w pielęgnacji i nie trzeba ich ścinać nawet po wciągnięciu. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze łatwych w pielęgnacji wczesnych roślin kwitnących jest średnio wysokie. Po kilku latach na lekkich, piaszczystych glebach zapasy składników odżywczych mogą się zatem wyczerpać. Niedobór składników odżywczych jest najpierw rozpoznawany przez zmniejszoną skłonność do kwitnienia lub przedwczesne żółknięcie liści. Przeważnie organiczny nawóz długoterminowy, taki jak nasz organiczny nawóz do kwiatów Plantura, można od marca luźno rozprowadzać wokół uprawy, jeśli gleba jest wolna od mrozu, lub umieścić w miskach roślinnych podczas przesadzania. Bezzwierzęce granulki nawozu powoli i delikatnie uwalniają zawarte w nich składniki odżywcze przez tygodnie i miesiące. To skutecznie zapobiega wypłukiwaniu i nadmiernemu nawożeniu.
Śnieg w doniczkach Uprawa w pomieszczeniach powinna być regularnie podlewana. Latem rośliny w mieszkaniu również przenoszą się do cebulek. Hiacynt gwiaździsty jest następnie sadzony na zewnątrz lub trzymany w pomieszczeniu, aby ponownie zakwitł następnej zimy. Dobrym miejscem dla cebulki Snow Gloss do stymulowania kwitnienia od jesieni jest lodówka. Upewnij się, że cebula nie jest zbyt wilgotna i nie zaczyna gnić. Po około ośmiu tygodniach hiacynt gwiaździsty można umieścić w jasnym i chłodnym miejscu. Po krótkim podlewaniu zaczyna rosnąć korzenie i formować pędy. Po około tygodniu od przyzwyczajenia się, możesz przenieść donicę do ciepłego salonu.
Żarówki Schneestolz są odporne na temperatury poniżej -25 °C i nie wymagają żadnej ochrony przed zimą. Możesz przebywać w tym samym miejscu przez lata. Rozmnażanie odbywa się za pośrednictwem cebul potomnych, które są wykopywane pod koniec lipca, po kwitnieniu i schowaniu rośliny, i umieszczane w odpowiednim miejscu lub trzymane w suchym, chłodnym pomieszczeniu do czasu posadzenia.

Czy poświata śniegu jest trująca?
Podobnie jak wiele szparagów, hiacynt gwiaździsty jest trujący. Nadmierne spożycie części roślin może prowadzić do wymiotów, nudności i innych objawów zatrucia. Cebulki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla zwierząt domowych i dzieci do momentu posadzeniaWola. Jednak jest bardzo mało prawdopodobne, aby zwierzęta zjadały i zatruwały się roślinami na zewnątrz, ponieważ naturalnie unikają cebulek i zielonych części.
Pokrewnym wiosennym bloomerem jest hiacynt (Hyacinthus). Przedstawiamy w profilu roślinę cebulową oraz najpiękniejsze gatunki.