Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wyglądają na niebezpieczne z powodu jaskrawoczerwonego koloru. Ale czy żuki ogniste są naprawdę niebezpieczne lub trujące i należy z nimi walczyć?

Kolory ostrzegawcze, takie jak czerwony lub żółty, odgrywają ważną rolę w królestwie zwierząt. Wiele jadowitych zwierząt, takich jak osy lub kolorowe żaby z jadowitymi strzałkami, używa swoich kolorów, aby wyraźnie zasygnalizować: jestem trujący i niebezpieczny, więc zostaw mnie w spokoju! Z tego powodu drapieżniki często omijają jaskrawe zwierzęta z daleka. Z drugiej strony istnieją również gatunki zwierząt, które przybrały wygląd zwierząt niebezpiecznych i same są całkowicie nieszkodliwe. A co z rodziną czerwonych żuków ognistych? Jeśli czerwony jest kolorem ostrzegawczym, czy błąd ognia jest również niebezpieczny?

Firebug: krótki profil

Rodzina chrząszczy ognistych obejmuje około 140 gatunków na całym świecie. W Niemczech jednak występują tylko trzy gatunki. Najważniejszym i najczęstszym przedstawicielem jest chrząszcz szkarłatny (Pyrochroa coccinea). Płaskie i wydłużone ciało może dorastać do dwóch centymetrów długości. Prawie cała górna część ciała od razu rzuca się w oczy mocnym szkarłatnym zabarwieniem, tylko głowa jest wyjątkiem i jest całkowicie czarna. Chrząszcze ogniste występują szczególnie często w lasach i na obrzeżach lasów na kwiatach lub martwym drewnie. Wynika to częściowo z ich nawyków żywieniowych, ponieważ dorosłe chrząszcze jedzą słodki sok roślinny lub spadź z mszyc.

Ognisty chrząszcz ma płaskie i wydłużone ciało

Ogniste chrząszcze często znajdują się w pobliżu martwego drewna, ponieważ ich larwy chowają się tam pod korą. Larwy wydają się spłaszczone, ale to jest ich normalny kształt ciała. Grzyby i inne owady, takie jak larwa kornika, służą jako pokarm dla larw kornika. Po okresie rozwoju wynoszącym od dwóch do trzech lat, larwy przepoczwarzają się pod korą drzewa w dorosłego chrząszcza ognika. Pozostałe dwa gatunki chrząszczy ognistych zwykle nie są tak powszechne w Niemczech. Jednak wiedza o nich na pewno nie zaszkodzi. Podsumowaliśmy dla Ciebie najważniejsze informacje:

  • Czerwony Ognisty Żuk (Pyrochroa serraticornis): TenFire Beetle ma prawie identyczny wygląd jak Scarlet Fire Beetle. Jednak przy 10-14 mm jest nieco mniejszy od swojego starszego brata. Ale lepszym wyróżnikiem jest głowa. Jak sugeruje nazwa Redheaded Fire Beetle, w przeciwieństwie do Scarlet Fire Beetle, ma on czerwoną głowę.
  • Orange Fire Beetle (Schizotus pectinicornis): Ze względu na mały rozmiar 8 - 9 mm, chrząszcze są czasami nazywane również małe chrząszcze ogniste. Ogólnie rzecz biorąc, chrząszcza pomarańczowego można wyraźnie odróżnić od pozostałych dwóch gatunków chrząszczy ognistych dzięki niewielkim rozmiarom i jasnopomarańczowej górnej części ciała.
Rdzawogłowy chrząszcz ognisty dorasta do 14 mm długości

Ogniste żuki: niebezpieczne i trujące?

Wszystkie trzy gatunki chrząszczy ognistych są całkowicie nieszkodliwe i niegroźne. Nawet gdyby chciały, chrząszcze ogniste nie byłyby w stanie uszkodzić ludzkiej skóry aparatami gębowymi. Nic nie wiadomo o toksycznym wpływie na ludzi. Jak już wspomniano we wstępie, nie każde zwierzę z kolorem ostrzegawczym musi być jednocześnie niebezpieczne. Oprócz dorosłych chrząszczy larwy są również nieszkodliwe. Tylko konspecyfiki muszą być ostrożne, ponieważ larwy czasami mają skłonność do kanibalizmu.

Firebug: wymagana walka?

Kontrola ma sens tylko wtedy, gdy chrząszcz ognisty powoduje określone szkody, na przykład w uprawach. Jeśli spojrzysz na sposób życia chrząszcza ognistego, szybko staje się jasne, że dorosłe chrząszcze nie mogą wyrządzić żadnych szkód. Ponieważ chrząszcz szkarłatny i dwa pozostałe gatunki jedzą tylko spadzię i inne soki roślinne jako pokarm. Dostanie się do soku nie szkodzi roślinom, więc nie ma potrzeby z nim walczyć.

Złoto-żółte larwy chrząszcza ognistego nie muszą być zwalczane

A co z larwami? Larwy chrząszcza ognistego nie zjadają drewna, w którym żyją. Żywią się wyłącznie żyjącymi w nich larwami owadów i grzybami. Ponieważ larwy niszczące drewno, takie jak larwy kornika są czasami w ich menu, larwy można nawet określić jako pożyteczne owady. Ogólnie rzecz biorąc, zwalczanie chrząszcza ognistego nie jest zatem zalecane, ponieważ zarówno larwa, jak i chrząszcz są całkowicie nieszkodliwe dla twoich roślin i dla ciebie.

Ognisty żuk z czarnymi kropkami: ryzyko pomyłki z ognistym robakiem

Niestety często zdarza się, że chrząszcz ognisty z dużą ilościąjest mylony z bardziej powszechnym błędem ognia. Rozróżnienie między tymi dwoma owadami jest bardzo łatwe. W przeciwieństwie do chrząszczy ognistych, robaki ogniste o średnicy od 6,5 do 12 mm mają owalny zarys ciała i nie mogą latać. Ponadto robaki ogniste zwykle pojawiają się w stadach i są prawdziwymi roślinożercami. Szczególnie lubią ssać opadłe nasiona lip i malw, takich jak hibiskus. W zasadzie jednak wystarczy szybkie spojrzenie na górną część ciała, aby odróżnić. Jak tylko można zobaczyć charakterystyczne, czarno-czerwone oznaczenia, to musi to być ognisty żuk, bo chrząszcze ogniste nie mają żadnych wzorów.

Gdy tylko widoczne są charakterystyczne, czarne i czerwone oznaczenia, jest to błąd ognia

Przeczytaj więcej o błędach ogniowych w tym artykule.

Więcej inspiracji dla zwierząt ogrodowych znajdziesz na naszej stronie Pinterest:

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Jeże, Squirrelles & Co.