Szalotka to odmiana cebuli, łatwa w uprawie we własnym ogrodzie. Pokażemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o zbiorach i przechowywaniu.
Zbiór szalotki: po prostu pociągnij
Aby cebulki szalotki (Allium cepa var. aggregatum) znalazły drogę do kuchni, muszą dostać z ziemi. Dziewięćdziesiąt do 120 dni po posadzeniu na wiosnę cebulek szalotki można je ponownie wyrywać od sierpnia. To, kiedy nadejdzie czas zbiorów, zależy od odmiany i pogody. Możesz powiedzieć, kiedy żniwa mogą się rozpocząć, kiedy liście zaczną więdnąć. Żarówki można wtedy łatwo wyciągnąć z ziemi bez większego wysiłku. Posadzona na wiosnę mała cebulka znacznie urosła. Ponadto może powstać około pięciu do siedmiu małych cebul potomnych, które można zasadzić ponownie w przyszłym roku.
Tu tkwi wyraźna przewaga szalotki nad blisko spokrewnioną cebulą kuchenną (Allium cepa): Podczas gdy w tej drugiej cebuli rozwój cebuli potomnej jest wyzwalany przez kwiat, szalotka może zniszczyć małe potomstwo Traina nawet bez kwitnienia. Jest to niezwykle przydatne, ponieważ w naszym klimacie umiarkowanym szalotki, które pochodzą z Azji Środkowej, zwykle nie kwitną. Suchy dzień jest idealny do zbioru – sprzyja to przechowywaniu cebuli.
Szalotki do przechowywania: suszenie i splatanie
Po zbiorach szalotki są najpierw rozkładane i suszone przez kilka dni. Liście powinny pozostać na cebulce lub być przycięte maksymalnie do pięciu centymetrów nad cebulką. Zmniejsza to ryzyko zgnilizny cebuli. Zbiory należy następnie przechowywać w chłodnym miejscu o temperaturze od 10 do 15 °C z dobrą wentylacją. Dzięki wysuszonym liściom szalotki można zapleść w ozdobny warkocz lub po prostu w pęczki. W ten sposób szalotki można spożywać w wielu potrawach w kuchni przez kilka miesięcy.
Więcej informacjina szalotki można znaleźć w naszym specjalnym artykule - Uprawa, odmiany i zbiór szalotki.