Jako jadalne dzikie zioło, szczaw zachwyca nie tylko świeżym, kwaśnym smakiem, ale jest również popularny wśród gąsienic.
Szwaw pochodzi z Europy Środkowej i może być używany jako zioło lecznicze. Tutaj dowiesz się, jak dbać o wszechstronną roślinę i jak używać szczawiu. Przedstawiamy również najważniejsze gatunki i odmiany oraz pokazujemy, jak można rozmnażać szczaw.
Rozpoznawanie szczawiu: liście, kwiat i właściwości
Szaw należy do rodzaju szczawiu (Rumex) z rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Kiedy ludzie mówią o szczawiu, zwykle mają na myśli szczaw łąkowy (Rumex acetosa). Istnieją jednak inne gatunki szczawiu, które zostaną przedstawione w następnym rozdziale. Roślina zielna jest również znana jako kwaśna szmata lub szczaw i może dorastać do 100 cm wysokości. Typowe są liście w kształcie strzały, które można również zjeść. Jak sama nazwa wskazuje, mają lekko kwaśny smak. Liście poniżej łodygi są mniej strzałkowate i bardziej wydłużone. Szczaw kwitnie od maja do sierpnia i prezentuje raczej niepozorne, drobne, czerwone kwiaty. Wieloletnia bylina kwitnie co roku, dlatego szczaw nazywany jest byliną. Szczaw można znaleźć na całym świecie, chociaż został naturalizowany w Ameryce jako neofita.
Zmieszany szczaw: Jest kilka roślin, z którymi możesz pomylić szczaw. Należą do nich przede wszystkim inne gatunki szczawiu, co nie jest tragiczne. Ponadto liście szczawiu wyglądają podobnie do liści arumu plamistego (Arum maculatum). Tuż przed kwitnieniem, kiedy są tylko liście, należy przyjrzeć się roślinie. Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie, trujący aroid ma zaokrąglone groty strzałek na dole liścia. Szczaw można rozpoznać po tym, że liście są w tym miejscu ostro zakończone. Poza tym kwitnieArum wcześniej i już pokazuje kwiatostan w kształcie spadixa w kwietniu i maju.
Najpiękniejsze gatunki i odmiany szczawiu
Oprócz szczawiu łąkowego, który jest również znany jako szczaw pospolity, istnieje kilka innych gatunków szczawiu, które mają kwaśny smak i są odpowiednie do spożycia.
- Szwaw mniejszy (Rumex acetosella): Jak sama nazwa wskazuje, ten szczaw nie rośnie tak wysoko jak szczaw łąkowy: Tylko około 40 cm wzrostu. Liście są również mniejsze i mają rzucające się w oczy kolczaste końce na dole.
- Szwaw (Rumex patientia): Szczaw smakuje mniej kwaśno i podobnie jak szpinak. Pochodzi z Azji i Europy Wschodniej.
- Szwaw krwawy (Rumex sanguineus): Szczaw krwisty, znany również jako szczaw czerwony, z czerwonymi żyłkami liści jest przyciąga wzrok w ogrodzie. Jej liście mają łagodniejszy smak niż szczawik łąkowy.
- Szawik ogrodowy (Rumex rugosus): Gatunek ten dorasta do 120 cm i jest rośliną uprawną. Liście są nieco grubsze i większe niż Rumex acetosa.
Sadzenie szczawiu: lokalizacja i siew
Gdy sadzisz szczawik, miejsce powinno spełniać pewne warunki. Szczaw preferuje słoneczne miejsca i korzenie w wilgotnej, głębokiej, kwaśnej i bogatej w składniki odżywcze glebie.
Od kwietnia możesz siać szczaw bezpośrednio w ogrodzie. Opcjonalnie można go przenieść w domu od marca. Ponieważ jest to lekka odmiana kiełkująca, nasiona należy tylko lekko dociskać i nie przykrywać ziemią. Temperatura około 15°C jest idealna do kiełkowania. Do siewu najlepiej użyć ziemi doniczkowej, później małe rośliny należy sadzić na glebie zasobnej w składniki odżywcze o niskim pH. Na przykład nadaje się do tego nasza organiczna kwaśna gleba Plantura, ponieważ oferuje ona optymalne warunki dla szczawiu dzięki wartości pH od 4 do 6. Nasza biologiczna ziemia będzieprodukowana również z torfu zredukowanego i może być stosowana zarówno na rabatach jak iw doniczkach.
Zalecamy sadzenie w donicach lub podwyższonych rabatach. Szczaw może rozprzestrzeniać się przez rozłogi i trudno go usunąć ze względu na głębokie korzenie. Jeśli chcesz zasiać go w grządce, zachowaj odległość około 40 cm między roślinami, ponieważ szczaw rośnie dość krzaczasto.
Szwaw ma duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Ponieważ jest również używany do celów konsumpcyjnych, najlepiej stosować nawóz organiczny, taki jak nasz uniwersalny nawóz organiczny Plantura. Zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze potrzebne roślinom do wzrostu i dostarcza szczawiowi składników odżywczych przez długi czas. Są one stopniowo uwalniane do gleby, dzięki czemu nie ma nadmiaru składników odżywczych. Zwłaszcza w podwyższonych grządkach lub doniczkach składniki odżywcze muszą być regularnie dostarczane poprzez nawożenie.
Wskazówka: Możesz także posadzić szczaw w półcieniu, wtedy roślina pozostanie trochę mniejsza, a liście będą łagodniejsze.
Czy możesz posadzić szczaw w doniczce?
Przechowywanie szczawiu w doniczce jest nie tylko możliwe, ale wręcz wskazane - np. posadzenie go na balkonie. Ponieważ jednak wykształca korzenie do 150 cm długości, doniczka musi być dość duża. Idealna jest również większa skrzynka na rośliny lub podniesiona grządka. Sadzarkę najlepiej wypełnić kwaśną i bogatą w składniki odżywcze glebą, taką jak nasza organiczna kwaśna gleba Plantura, aby zaspokoić potrzeby szczawiu.
Właściwa pielęgnacja szczawiu
Szwaw wymaga niewielkiej pielęgnacji poza zwykłą wodą i nawozem. Pokrótce pokażemy Ci, co jest ważne.
Woda, tnij i nawozisz
Ponieważ preferuje wilgotną glebę, ważne jest, aby podlewać szczaw, gdy nie pada regularnie. Szczególnie latem potrzebuje wystarczającej ilości wody, aby dobrze rosnąć. Woda deszczowa jest idealna ze względu na niską zawartość wapna.
Aby uzyskać bogatsze zbiory, możesz usunąć podstawę kwiatu. To pozostawia więcej energii do tworzenia świeżych liści. Jednak pszczoły i inne owady również czerpią korzyści z kwiatów szczawiu. Ogranicz szczaw około trzy razy w roku, aby ponownie wykiełkował.Zostaw młode liście na środku.
Szaw ma duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze i dlatego powinien być regularnie nawożony. Nawóz długoterminowy, taki jak nasz uniwersalny nawóz organiczny Plantura, może być stosowany raz w roku. Po prostu lekko wciera się w glebę, a następnie utrzymuje się przez długi czas. Jeśli wolisz używać płynnego nawozu, powinieneś raz w miesiącu dodać trochę nawozu do wody do nawadniania. Tutaj na przykład idealny jest nasz organiczny nawóz do kwiatów Plantura, który zawiera wiele ważnych składników odżywczych zapewniających obfite zbiory.
Powszechne szkodniki na szczawiu
Chociaż w rzeczywistości jest to wytrzymała roślina, może się zdarzyć, że szczaw zostanie zaatakowany przez szkodniki. Oto najczęstsze choroby i szkodniki:
- Plamistość liści (Cercospora beticola): Ta choroba wywoływana przez grzyby jest rozpoznawana brązowe i czarne plamy na liściach. Dotknięte liście należy odciąć, a roślinę przesadzić w inne miejsce. Ponieważ przetrwałe organy mogą pozostawać w ziemi przez rok, bez szczawiu, buraków (Beta vulgaris) lub boćwiny (Beta vulgarisBeta vulgaris) powinny być sadzone w tym momencie w tym okresie. np. vulgaris ) są sadzone.
- Chrząszcz szczawiowy (Gastrophysa viridula): Ten chrząszcz zjada dziury w liściach szczawiu. Chrząszcze należy zbierać regularnie. Pomarańczowe jajka na spodniej stronie liścia również są usuwane.
Propagacja
Po pierwsze, szczaw bardzo dobrze się rozmnaża. Może szybko rozprzestrzeniać się w ogrodzie poprzez rozmnażanie wegetatywne i samosiew. Możesz również sam zbierać owoce i siać nasiona szczawiu, jak opisano powyżej. Między czerwcem a sierpniem owoce dojrzewają i należy je zebrać, zanim same się otworzą. Możesz także użyć odgałęzień do rozmnażania szczawiu. Szczaw jest bardzo wegetatywnym propagatorem, więc można po prostu wykopać, odciąć i przesadzić rośliny potomne. Nie zawsze jest to łatwe, ponieważ szczaw ma głębokie korzenie. Jeśli korzenie są uszkodzone, zwykle powstaje więcej odrostów.
Czy szczaw jest odporny?
Szaw jest wytrzymały i nie wymaga specjalnej ochrony. Jako wieloletnia roślina wieloletnia co roku wycofuje się ze swojejpotężny root.
Walka ze szczawiem: jak się go pozbyć?
Szaw jest rodzimą dziką rośliną i ma smaczne liście. Służy również jako roślina pokarmowa dla gąsienic niektórych motyli. Jeśli jednak zdecydujesz się na usunięcie go z ogrodu, należy pamiętać, że może to być trudne zadanie ze względu na korzenie. Regularnie usuwaj kwiatostany, aby szczaw nie mógł się dalej rozprzestrzeniać. Ponadto wykop wszelkie niepokojące rośliny, w tym ich korzenie.
Czy szczaw jest trujący czy jadalny?
Szaw jest jadalną dziką rośliną i może być używany w podobny sposób jak szpinak. Jest nawet stosowany jako zioło lecznicze na problemy żołądkowe. Zawiera jednak kwas szczawiowy, którego zawartość wzrasta wraz z wiekiem liści. Liście, które stają się czerwone, są już bogate w kwas szczawiowy i nie należy ich zbierać. W dużych ilościach szczaw jest toksyczny dla dzieci i może powodować wymioty i biegunkę. Nadmierne ilości kwasu szczawiowego obciążają nerki. Dlatego szczególnie kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny uważać, aby nie spożywać zbyt dużych ilości szczawiu, aby chronić swoje dziecko. Osoby z problemami z nerkami powinny raczej powstrzymać się od konsumpcji. Dla zwierząt domowych szczaw nie stanowi problemu, o ile nie jest spożywany w dużych ilościach.
Zbiór i wykorzystanie szczawiu
Zbiory szczawiu powinny odbyć się przed końcem czerwca, w przeciwnym razie w liściach będzie za dużo kwasu szczawiowego. Młode i świeże liście są zwykle najłagodniejsze i najlepiej strawne i można je zbierać w sposób ciągły. Możesz przygotować liście surowe lub gotowane na parze, szczaw zachowuje się podobnie do szpinaku i nadaje potrawie kwaśno-gorzka nutę. Szczaw jest również integralną częścią znanego frankfurckiego zielonego sosu. Jednak świetnie smakuje również w sałatce z dzikich ziół, w maśle ziołowym lub twarogu lub jako główny gracz w rosyjskiej zupie szczawiowej z ziemniakami i jajkami.
Czy szczaw jest zdrowy?
Ponieważ oprócz kwasu szczawiowego zawiera również dużo witaminy C, szczaw jest uważany za zdrowy i lekkostrawny. Mówi się nawet, że ma działanie lecznicze na problemy żołądkowe. Zawarte w nim gorzkie substancje pobudzają trawienie. Ponadto jest uważanyoczyszczające krew i powinny ogólnie promować witalność. Witaminy B1, B2, B6 i witamina E są również zawarte w szczawiu.
Werbena cytrynowa ma również lekko kwaśny smak i jest bardzo zdrowa. Pokazujemy, jak je sadzić, pielęgnować i wykorzystywać.