Niezwykle dekoracyjne kwiaty i duża różnorodność odmian sprawiają, że chwast jest coraz bardziej popularną byliną, co również jest mało wymagające.

Rdest (Persicaria amplexicaulis) jest prawdziwym atutem w ogrodzie, ponieważ nie wymaga intensywnej pielęgnacji i jest ogólnie bardzo wytrzymały. Ponadto przekonuje długotrwałym kwitnieniem i szybkim wzrostem. W połączeniu z innymi roślinami można stworzyć szczególnie atrakcyjne nasadzenia.
Knotweed: pochodzenie i właściwości
Persicaria amplexicaulis należy do rodziny rdestowatych (Polygonaceae) i dzięki nowym odkryciom taksonomicznym jest również znana pod synonimami Bistorta amplexicaulisiPolygonum amplexicaule znane. Rdest zwyczajny występuje naturalnie w regionie Himalajów i rozciąga się od Afganistanu po Chiny. Tam woli rosnąć w świeżych lub wilgotnych korytarzach i na zalesionych brzegach w miejscach słonecznych lub zacienionych.
Byliny liściaste tworzą krzaczaste kępy o wysokości od 100 do 120 cm. Stopniowo rozprzestrzenia się poprzez krótkie ostrogi. Łodygi kwiatowe sięgają między gęsto rosnące, zielone liście, na końcach których znajdują się wiechy kwiatowe w kształcie świec. W zależności od odmiany są koloru białego, różowego, różowego lub czerwonego. Kwitnący przepych byliny można podziwiać przez zaskakująco długi czas – od połowy lipca do końca października. Liście świecznika mają długość od 5 do 15 cm i otaczają łodygę, dlatego mają kształt serca. Ta wieloletnia, silna roślina jest wytrzymała i dlatego nie wymaga specjalnego traktowania w zimnych porach roku.

Czy rdest jest przyjazny dla pszczół? właściwość jest mniej lub bardziej wyraźna.
Najpiękniejsze odmiany rdestowca dla CiebieOgród
Najbardziej uderzającą cechą wyróżniającą odmiany rdestu jest zwykle kolor kwiatów.
- Persicaria amplexicaulis ˈAlbaˈ: Ta przyjazna pszczołom odmiana zachwyca eleganckimi, białymi kwiatami od sierpnia do października. Dorasta do wysokości od 100 do 120 cm i nadaje się również jako kwiat cięty.

- Persicaria amplexicaulis ˈAnnaˈ: Odmiana ˈAnnaˈ osiąga imponującą wysokość od 120 do 140 cm i kwitnie na jasny róż od lipca do października . Owady również ją lubią.
- Persicaria amplexicaulis ˈSaraˈ: Ta obficie kwitnąca odmiana przekonuje doskonałym zdrowiem i stabilnością. Od lipca do października nosi efektowne fioletowo-różowe kwiaty i osiąga wysokość od 100 do 130 cm. Nadaje się również jako pastwisko dla owadów.
- Persicaria amplexicaulis ˈBykˈ: Kwitnący świecznik ˈBykˈ jest nieco niższy i ma od 80 do 100 cm wysokości. Jej intensywnie ciemnoczerwone kwiaty zdobią również byliny od lipca do października. Ponadto odmiana ta często wykazuje ozdobną, czerwoną barwę jesienną.

- Persicaria amplexicaulis ˈOrangofieldˈ: Niezwykły kolor kwiatów czyni tę odmianę szczególnie interesującą. Ponieważ dzięki łososiowemu kolorowi naprawdę przyciąga wzrok. Osiąga wysokość od 70 do 90 cm i bardzo chętnie zakwita.
Wskazówka: Pokrewnym i popularnym gatunkiem jest rdest łąkowy (Persicaria bistorta), który jest również znany jako rdest wężowy . Dobrze nadaje się do słonecznych i wilgotnych miejsc, takich jak brzegi wody. Na przykład popularną odmianą jest ˈSuperbaˈ.

Roślina rdestowiec
Bylina rośnie optymalnie w następującej lokalizacji, ale całkiem dobrze rozwija się również w innych miejscach. Tutaj możesz dowiedzieć się więcej o najbardziej odpowiedniej lokalizacji i udzielić wskazówek dotyczących sadzenia.
Wskazówka: Rdest rośnie wraz ze swoimi kłączami i może również rozmnażać się samosiewnie, ale zwykle nie jest to uciążliwe i nadal jest łatwe do oswojenia . Zaletą tego wzrostu jest skuteczne zwalczanie chwastów.
Lokalizacja i procedura
Optymalnie sadzi Persicaria amplexicaulis na luźnej, świeżej lub wilgotnej glebie gliniastej na stanowiskach słonecznych do zacienionych i osłoniętych. Najlepiej nadaje się gleba bogata w składniki odżywcze, bogata w próchnicę i głęboko gliniasta. Rdest czuje się szczególnie dobrze na zalesionych brzegach, ale także na brzegach wody i jest idealny na wieloletnie rabaty i rabaty wspaniałych bylin. można domieszać wysokiej jakości glebę bogatą w próchnicę. Na przykład nasza organiczna gleba kompostowa Plantura również się do tego nadaje, ponieważ oferuje roślinie podłoże o dobrej zdolności magazynowania wody i dostępności składników odżywczych. Trochę piasku lub grysu należy przerabiać tylko na bardzo zbitą glebę, ponieważ rdest może dobrze rosnąć nawet w stojącej wilgoci.
Dobrą porą na sadzenie byliny jest wiosna, połowa maja lub jesień, około września. Jeśli kilka okazów łączy się w nasadzenia grupowe, należy zachować odległość około 50 cm. W żadnym wypadku nie należy sadzić więcej niż trzech bylin na metr kwadratowy, ponieważ poszczególne rośliny będą się rozrastać w czasie.
Łączenie rdestowca: dobrzy partnerzy do sadzenia
Dobra kombinacja roślin z rdestem wynika na przykład z harmonijnego czasu kwitnienia jesiennego anemonu (Anemone hupehensis). Ale astry (Aster), floks (Floks) i srebrne świece (Actaea simplex) są również dobre jako partner sadzenia. Ciekawe kombinacje można stworzyć z trawami ozdobnymi. Z drugiej strony należy generalnie unikać mniejszych roślin sąsiadujących z rdestem, ponieważ te zginą w krótkim czasie z powodu braku światła i przestrzeni.

Właściwa pielęgnacja: przycinanie, nawożenie i co.
Jak już wspomniano, podczas pielęgnacji rdestowca nie są potrzebne żadne skomplikowane środki. Aby zapewnić Twojej wieloletniej jak najlepsze warunki do zdrowego wzrostu, wyjaśniamy kilka wskazówek poniżej.
Podlewanie rdestowca
Świeżo posadzonych okazów rdestowca nie należy wystawiać na dłuższe okresy suszy, dlatego należy zadbać o dobrą wilgotność gleby wokół niej. Jednak dobrze ugruntowane byliny radzą sobie ze sporadycznymi okresami suszy. Trwałe nasiąkanie wodą może zaszkodzić chwastom - zwłaszcza gdyjeśli gleba jest zbyt mokra w zimie, istnieje ryzyko, że kłącza rośliny zgniją w wyniku ataku grzybów.
Nawozić
Ta roślina wieloletnia nie jest uzależniona od regularnego stosowania nawozów na dobrej glebie, ale korzysta z dojrzałego kompostu lub granulek nawozów do kwiatów, takich jak nasz organiczny nawóz do kwiatów Plantura, na wiosnę. W rezultacie do gleby ponownie dodawane są ważne składniki odżywcze, a życie w glebie jest wspierane.
Cięcie rdestowca
Przycinanie do połowy pozwala zniwelować skutki silnych wiatrów lub opadów deszczu, a roślina w krótkim czasie ponownie wykiełkuje. W niektórych przypadkach ten środek może również spowodować odnowienie kwitnienia.
Dobrze ohibernacja
W przypadku zimowania zwiędłe liście można po prostu pozostawić na ziemi, dzięki czemu kłącza są dodatkowo chronione przed niższymi temperaturami. W szczególnie wilgotnych i chłodnych regionach roślina wieloletnia może być również pokryta chrustem.
Uprawa rdestowca
Dzięki wspomnianemu już samosiewowi rdest rozmnaża się niezawodnie jesienią. Następnej wiosny wokół rośliny wieloletniej będzie widocznych kilka sadzonek, które można łatwo usunąć lub po prostu przesadzić w przypadku niepożądanego rozmnażania.
Najlepszym sposobem na rozmnażanie się jest podzielenie rośliny wieloletniej, co zresztą oznacza należy robić co trzy do czterech lat, aby odmłodzić roślinę. Aby to zrobić, rdest świecowy jest wykopywany na wiosnę tuż przed kiełkowaniem, a ziemia jest trochę strząsana z korzeni. Teraz oddzielasz części rośliny, które już wykształciły dobry system korzeniowy. Wszystkie poszczególne części są teraz ponownie włożone w żądane położenie i dobrze odlane.

Czy rdest jest trujący?
Zasadniczo rdest nie jest rośliną przeznaczoną do spożycia. Rdestowiec i inne rodzaje rdestu nie zawierają toksyn i dlatego nie stanowią zagrożenia dla ludzi i zwierząt.Należy jednak pamiętać, że rośliny mogą zawierać mniej lub bardziej wysoki poziom kwasu szczawiowego, który może powodować problemy zdrowotne w wysokie stężenia. W szczególności dzieci, kobiety w ciąży oraz osoby po przebytych chorobach nie powinny spożywać żadnych części roślin. Koty również nie powinny jeść tej rośliny, ponieważ ich organizm nie jest w stanie rozłożyć kwasu szczawiowego. Jednak szkody się zdarzajątylko przy większych ilościach spożywanych.
Kolejną interesującą rośliną z rodziny Polygonaceae jest szczaw zwyczajny (Rumex sanguineus). Nie tylko ma ozdobne liście, ale można go również dodawać np. do sałatek.