Intensywnie niebieskie kwiaty hiacynta tworzą wiosenną plamę koloru w ogrodach. Można je ustawić w scenie z innymi wczesnymi kwitnącymi.
Hiacynt winogronowy (Muscari) jest mało wymagającą i łatwą w pielęgnacji rośliną. Istnieje również duża różnorodność odmian i gatunków hiacyntów gronowych, z których niektóre nadają się również do naturalizacji. Przeczytaj więcej o cechach tej bulwiastej rośliny wieloletniej poniżej.
Hiacynt winogronowy: profil, kwiat i pochodzenie
Między innymi rzeczami, hiacynt winogronowy jest znany jako hiacynt perłowy, chłopiec z farmy i człowiek z gór. Należy do rodziny szparagów (Asparagaceae) i jest wieloletnią rośliną zielną. Chłopak zaliczany jest do geofitów ze względu na ukształtowanie się cebulki, która służy jako trwały narząd. Rodzime obszary lekko trującego hiacynta perłowego znajdują się w Europie, południowo-zachodniej Azji i Afryce Północnej. Wczesne kwitnące są rodzime i uważa się, że są narażone na ryzyko od wysokiego do normalnego, dlatego są one objęte specjalną ochroną i na przykład nie powinny być wykopywane. Rosną naturalnie w dużych, przypominających trawniki stanowiskach w miejscach zacienionych lub nasłonecznionych, najlepiej na suchej lub świeżej, wapiennej glebie.
Z wyjątkiem wyjątków, takich jak hiacynt szerokolistny (Muscari latifolium ), który ma tylko jeden liść, geofity cebuli zwykle tworzą od 2 do 7 podstawowych, wąskich liści. Są one lekko mięsiste i mają równoległe nerwy liści, jak zwykle w przypadku roślin jednoliściennych. Wiele kwiatów jest zebranych w grona końcowe na łodydze kwiatowej o wysokości od 15 do 25 cm. Przeważnie niebieskie lub białe przylistki są silnie zrośnięte, tworząc rodzaj dzbanka. Górne kwiaty w gronie są zwykle mniejsze, mniej wybarwione i również sterylne. Po zapłodnieniu z kwiatów rozwijają się trójskrzydłe owoce torebkowe, które zawierają czarne, kuliste nasiona.
KiedySzafirek Czas kwitnienia? Czas kwitnienia hiacynta różni się nieznacznie w zależności od gatunku.Pierwsze kwiaty pojawiają się zwykle w marcu lub kwietniu, a ostatnie w maju.
Czy hiacynt winogronowy jest przyjazny dla pszczół? Ich poziom nektaru i pyłku nie jest szczególnie wysoki - ale hiacynt winogronowy jest szczególnie cenny jako roślina rodzima, ponieważ rodzime owady są przystosowane do to. Na przykład pszczoły murarki często odwiedzają kwiaty i cieszą się nektarem.
Czy hiacynt perłowy jest trujący? Toksyczność Muscarijest sklasyfikowana jako niska, ponieważ według Centrum Informacji o Truciznach możliwe jest łagodne zatrucie. Zdecydowanie odradza się spożywanie większych ilości. W dalszej części artykułu dowiesz się, jakie objawy zatrucia mogą wystąpić u ludzi i zwierząt.
Muscari Odporność
Ze względu na ich wystarczającą odporność na zimę, cebulki chłopców farmerów pozostają w ziemi przez cały rok. Większość dostępnych gatunków hiacyntów perłowych zaliczana jest do strefy zimotrwałości Z4 i dlatego może wytrzymać temperatury do około -34 °C. Bardziej wrażliwym wyjątkiem jest hiacynt winogronowy Aucher (Muscariaucheri): jest przypisany do strefy Z6 i dlatego jest odporny tylko do maksymalnie -23 °C. Jeśli Muscari są uprawiane w donicach, należy wybrać osłonięte zimowiska, niezależnie od gatunku, który doświadcza tylko nieznacznie poniżej zera.
Wskazówka: Podczas sadzenia hiacyntów w pojemnikach należy zadbać o przepuszczalne, luźne i bogate w próchnicę podłoże. W tym celu zalecana jest wysokiej jakości ziemia doniczkowa, taka jak nasza organiczna gleba doniczkowa Plantura. Zawiera ona już pokruszoną glinkę ekspandowaną dla lepszej przepuszczalności, a także kompost i przede wszystkim nawóz organiczny zapewniający długotrwałe, wolno płynące zaopatrzenie w składniki odżywcze.
Rozmnażanie hiacyntów winogronowych
Rozmnażanie hiacyntu często nie jest konieczne w odpowiednich miejscach, ponieważ sam tworzy tam większe zapasy. Ogólnie rzecz biorąc, rozmnażanie odbywa się za pośrednictwem cebul potomnych lub wysiewu, z wyjątkiem naszego rodzimego hiacyntowego (Muscari botryoides) – wytwarza on tylko nieliczne cebulki potomne i dlatego jest rozmnażany tylko przez nasiona. Należy zauważyć, że cebulki, które zostały posadzone, będą rozwijać się szybciej i kwitnąć wcześniej niż osobniki rozmnażane z nasion.
Córki-córki
Aby uzyskać skuteczne i obiecujące rozmnażanie przez cebulki-córki, należy je jesienią oddzielić od cebulek-matek. Są one następnie używane ponownie w żądanym miejscu i nadal pielęgnowane jak rośliny mateczne. Aby nie popełnić żadnych błędów, możesz dowiedzieć się więcej o sadzeniu i pielęgnacji hiacyntów winogronowych w naszym artykule o spedycji.
Siew
Hiacynt winogronowy należy do zimnych zarazków. Dlatego nasiona potrzebują temperatury około 0°C przez kilka tygodni, aby mogło nastąpić kiełkowanie. Z tego powodu należy je wysiewać bezpośrednio na zewnątrz lub w doniczkach na zewnątrz jesienią lub wiosną. Lekko przykryj nasiona ziemią i utrzymuj je w stanie wilgotnym. Młode rośliny mogą potrzebować od 2 do 3 lat, zanim zakwitną po raz pierwszy - dlatego ta metoda rozmnażania wymaga znacznie więcej cierpliwości.
Wskazówka: Kiełkowanie jest często nierównomierne. Dlatego warto zostawić na dłuższy czas doniczki, w których nic nie widać.
Niszczenie hiacyntów winogronowych
Aby zapobiec niepożądanemu rozprzestrzenianiu się hiacyntów perłowych, zdecydowanie należy usunąć wyblakłe kwiatostany, aby nasiona nie dojrzewały i nie wysiewały. Innym sposobem całkowitego usunięcia rozmnażających się wczesnych kwitnących roślin byłoby dokładne wykopanie cebul. Jeśli nie chcemy dać roślinom bulwiastym możliwości szerokiego rozprzestrzeniania się, można rozważyć ich uprawę w donicach. Ale tego problemu można również uniknąć, wybierając gatunek, który jest ogólnie mniej podatny na gwałtowny wzrost i nie rozprzestrzenia się wegetatywnie. Na przykład nadaje się do tego mały hiacynt.
Czy hiacynty winogronowe są trujące?
Hiacynty perłowe są mało trujące i należą do najbezpieczniejszych roślin do ogrodu. Nie powodują zatruć u zdecydowanej większości ludzi i zwierząt. Niewielkie objawy zatrucia mogą wystąpić tylko w przypadku nadmiernego spożycia. Zawarte w nim flawonoidy i antocyjany mogą potencjalnie prowadzić do zatrucia, ponieważ badania wykazały, że niektórzy ludzie są wrażliwi na te grupy substancji roślinnychreagować. Wymaga to jednak regularnego przyjmowania odpowiednich ilości. Ogólnie jednak uważa się, że flawonoidy i antocyjany są korzystne dla zdrowia.
Jeżeli dana osoba jadła dużo hiacyntów winogronowych, może to prowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych. Efekt ten wzrasta, im mniejsza jest osoba dotknięta chorobą. Osoby wrażliwe odczuwają lekkie podrażnienie, takie jak swędzenie lub zaczerwienienie w kontakcie ze skórą. Szczególnie dzieci i niemowlęta powinny być zniechęcane do jedzenia części roślin.
Hiacynt jest również tylko nieznacznie trujący dla zwierząt domowych, takich jak koty i psy. W przypadku spożycia dużych ilości należy spodziewać się wymiotów, biegunki, problemów z krążeniem i apatii. W każdym razie po zjedzeniu części hiacyntu nie należy wywoływać wymiotów, ponieważ roślina podrażnia błony śluzowe. Zazwyczaj wystarczająca jest szklanka niegazowanej wody, herbaty lub soku oraz objawowe leczenie objawów.
Jeśli teraz masz ochotę wyposażyć swoje łóżko w więcej wczesnych roślin kwitnących, możesz czerpać inspirację z przeglądu 15 najpiękniejszych wczesnych roślin kwitnących w naszym specjalnym artykule.