Każdy może naprawdę uprawiać ziele barbary - rodzima rzeżucha zimowa jest mało wymagająca i zadowala się doniczką jako domem. Jest również zdrowy i wszechstronny.
Rzeżucha zimowa jest od dawna stosowana w medycynie naturalnej ze względu na wysoką zawartość witamin. Niepozorne zioło jest mało wymagające w uprawie i jest również idealne dla początkujących ogrodników. Tutaj dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o siewie, pielęgnacji i użytkowaniu rzeżuchy.
Ziele barbary: pochodzenie i właściwości
Powszechne zioło barbarzyńców (Barbarea vulgaris) jest również nazywane rzeżucha pospolita lub rzeżucha zimowa. Rośliny należą do dużej rodziny krzyżowych (Brassicaceae), która obejmuje również rukolę (Eruca sativa), rzodkiewkę (Raphanus sativus) i kapustę ( Brassica ssp.). Rzeżucha zimowa występuje prawie we wszystkich częściach świata w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Swoją nazwę Barbarakraut zawdzięcza prawdopodobnie świętej Barbarze, którą upamiętnia się 4 grudnia. Ponieważ zioło jest nadal zielone i jadalne.
W praktyce gatunek rzeżuchy nie stawia prawie żadnych wymagań środowisku: rzeżucha zimowa rośnie na łąkach, na poboczach dróg, nasypach, brzegach rzek i wielu innych miejscach. Rośliny dwuletnie mają kształt rozety w pierwszym roku. Dopiero w drugim roku osiągają wysokość od 30 do 90 cm i kwitną. W drugim roku, między majem a lipcem, rzeżucha produkuje wiele złożonych kwiatostanów, składających się z pojedynczych, żółtych kwiatów o czterech płatkach. Jeśli kwiaty są nawożone, jesienią rozwijają się wydłużone strąki z kilkoma nasionami. Liście rzeżuchy zimowej są wielopierścieniowe, z kilkoma listkami na łodydze. Mogą być używane w sałatkach lub gotowanych warzywach liściastych i są lekko pikantne.
Wskazówka: Jeśli zbierasz rzeżuchy zimową w przyrodzie, powinieneś również znać różyczkę (Sisymbrium officinale), aby uniknąć nieporozumień. Wygląda podobnie do rzeżuchy, zwłaszcza w okresie kwitnienia. Erysimum uważane jest jednak za lekko trujące. TwójLiście lancetowate i nieco pierzaste. Wyglądają podobnie do liści rukoli.
Siewanie rzeżuchy zimowej: tak to działa
Rzeżucha zimowa najłatwiej wyhodować z nasion. Możesz preferować młode rośliny w pomieszczeniach, ale rzeżucha bardzo dobrze kiełkuje również na zewnątrz. Zioło rośnie prawie we wszystkich miejscach, ale szczególnie dobrze w miejscu częściowo zacienionym do słonecznego, o glebie bogatej w składniki odżywcze, dostatecznie wilgotnej. Nasiona można wysiewać od marca do października. Im wcześniej zasiejesz rzeżuchy, tym wcześniej można zebrać smaczne liście. Jeśli nasiona wysiewa się wiosną, rośliny można zbierać jeszcze w tym samym roku. Jeśli gleba jest piaszczysta lub bardzo gliniasta, zaleca się umieszczenie gleby doniczkowej na wierzchu 10 cm gleby. Na metr kwadratowy potrzeba około 30 litrów gleby. Nasza organiczna gleba do ziół i upraw Plantura to dobra, magazynująca wodę podstawa, a także całkowicie wolna od torfu.
Wintercress jest jednym z lekkich kiełkujących. Aby wykiełkować, nasiono musi leżeć na ziemi i być przyciśnięte. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca, powinieneś trzymać nasiona w odległości około 15 cm. Po rozprowadzeniu nasion wystarczy energicznie podlać. Uważaj, aby nie zmyć nasion.
Wskazówka: Jeśli rzeżucha zimowa znajduje się w bardzo słonecznym i gorącym miejscu, liście będą miały bardziej gorzki smak. Aby uzyskać łagodny efekt, rzeżucha powinna być uprawiana w miejscu półcienistym.
Najważniejsze środki pielęgnacyjne
Rzeżucha zimowa wymaga niewielkiej pielęgnacji i jest ogólnie dość wytrzymała. Tylko pchełki mogą znacząco uszkodzić młode rośliny. W tym artykule dowiesz się, jak rozpoznawać i zwalczać pchełki. Jeśli młode rośliny są zbyt wąskie w grządce, pomocne może być przerzedzanie. Aby to zrobić, po prostu wyciągnij z ziemi okazy, które są zbyt blisko siebie, aby inne mogły się lepiej rozwijać. W fazie kiełkowania podłoże powinno być stale wilgotne. Dojrzałe rośliny należy podlewać tylko wtedy, gdy są suche przez dłuższy czas. W pierwszym roku rzeżucha zwykle nie wymaga dodatkowego nawozu. W drugim roku zaleca się nawożenie wiosną organicznym nawozem długoterminowym. Na przykład nasz uniwersalny nawóz organiczny Plantura doskonale się do tego nadaje i uwalnia składniki odżywcze przez okres co najmniej trzechmiesiące za darmo.
Wskazówka: Wiosną i kiedy jest sucho, młode rośliny rzeżuchy zimowej mogą dostać podziurawione liście przez pchełki. Zwilż glebę z warstwą ściółki, aby temu zapobiec - możesz dowiedzieć się więcej na ten temat w naszym artykule o szkodnikach.
Zbieranie i przechowywanie rzeżuchy pospolitej
Liście rzeżuchy zimowej można zbierać prawie przez cały rok. Gorącą i pikantną zieleń można nadal stosować nawet na początku grudnia. Zawinięte w wilgotną szmatkę można przechowywać w lodówce maksymalnie przez dwa dni. Aby uzyskać najlepszy aromat, liście powinny być przetwarzane tylko świeże. W okresie kwitnienia w drugim roku mają lekko gorzki smak. Do zbioru zbieraj pojedyncze liście wyrastające z rozety. Uważaj, aby nie usunąć zbyt wielu na raz, aby roślina mogła kontynuować fotosyntezę. Po kwitnieniu rozwijają się strąki z wieloma nasionami. Można je również zbierać i używać w podobny sposób jak musztarda. Aby to zrobić, zbierz suche strąki jesienią i otwórz je nad miską, aby zebrać wszystkie nasiona.
Przy okazji: Podczas uprawy słodko-gorzkiej w szklarni różne części rośliny można zbierać przez cały rok.
Zioło Barbary: efekt i zastosowanie
Wszystkie części rzeżuchy są jadalne, a więc nietoksyczne dla ludzi i zwierząt. Rośliny od dawna wykorzystywane są w naturopatii, głównie ze względu na wysoką zawartość witamin A i C. Ponadto liście słodko-gorzkie zawierają gorzkie substancje, które wspomagają trawienie. Rzeżucha zimowa może być używana w kuchni na wiele sposobów: liście można spożywać na surowo w sałatce, jako dip lub gotować na parze ze szpinakiem. Nasiona można również przetwarzać.
Oprócz rzeżuchy istnieją inne jadalne rośliny o pikantnym, ostrym smaku. Nasturcja jest równie łatwa w uprawie i szczególnie zachwyca dzieci swoimi jadalnymi kwiatami. Dowiedz się, jak uprawiać nasturcje z tego artykułu.